20-11-13
Vandaag was het tijd om Fort Zeelandia te bezoeken.. Ja je kunt niet uit Suriname vertrekken en daar nooit geweest zijn. We pakten weer de staatsbus naar de stad. Aangekomen bij Fort Zeelandia kochten we een entreebewijs en liepen we wat rond. Wij waren pas rond 11:45 uur op het Fort en dus waren er geen rondleidingen meer. Goed, zonder rondleiding zou het vast ook wel leuk worden. Eigenlijk al heel snel raakten we aan de praat met een hele lieve man die op een stoel zat bij één van de ingangen. Hij was heel belangstellend en vroeg aan ons hoe wij Suriname vonden. De man had de mooiste verhalen en in het kort gaf hij ons een beeld van het museum. Hij vertelde ons wat we absoluut moesten bekijken en gaf ons kort een geschiedenisles. Hadden we dus toch nog een soort van rondleiding. Als brave toeristen gingen wij natuurlijk het museum bekijken en volgden we de aanwijzingen op van de meneer op. Teruggekomen van één van de tentoonstellingen kwamen we weer de lieve meneer tegen. Hij vroeg ons hoe we het vonden en wijste ons de volgende tentoonstelling. Doordat hij ons van alles had verteld over de tentoonstellingen was het leuk om het te bekijken. Sinds kort was er ook een nieuwe tentoonstelling in het museum: Smart van een slavenschip – scheepsramp op de Marowijne. Een hele indrukwekkende tentoonstelling over de scheepsramp van het slavenschip Leusden in 1738. Op de zolder van het museum konden we ervaren hoe weinig ruimte de slaven hadden op het slavenschip. Best indrukwekkend dus! Je moest onder een naamkaartje gaan liggen, en zoveel (of eigenlijk weinig) ruimte had je op het schip. Verschrikkelijk! Toen we weer naar beneden liepen kwam de lieve meneer ons alweer tegemoet, hij had ons gezocht. Hij heeft ons nog iets verteld over de geschiedenis van het Fort en na een hele interessante ochtend was het weer tijd om te vertrekken.
Voor de afwisseling gingen we een broodje eten bij Tangelo (Jaja, een keer iets anders dan ’t Vat). En toen was het tijd om te shoppen voor; Sinterklaascadeautjes! Vanavond was namelijk de avond aangebroken dat wij, onze slipper/sandaal gingen zetten. Onder de airco, gewoon omdat het kan! Bij Kirpalani hebben we ons opgesplitst en werd de jacht geopend om iets leuks voor elkaar te kopen: heerlijk heerlijk. Nadat we geslaagd waren was het alweer tijd om een hapje te eten bij Zus&Zo. Na het eten moesten we snel doorlopen naar ’t Vat want er stond weer salsa les op het programma. Thuis aangekomen was het natuurlijk tijd om onze sinterklaas aanwinsten in te pakken en om niet te vergeten onze slipper/sandaal te zetten. En ja, ook wij hebben een sinterklaasliedje gezongen (in onze bikini)! Daar stonden ze dan, alle drie mooi op een rijtje onder de airco. Wij hopen hard dat zwarte piet door de airco heen kan komen…. Aaaaaa!

21-11-13
‘Meiden, meiden, meiden, meiden’. Ja hoor, Suzanne zat al rechtop in haar bed om 08:45 uur. ‘Zou er iets in onze slipper/sandaal zitten?’ Spannend!!! In onze pyjama liepen we naar onze slipper/sandaal. En ja hoor, het is piet gelukt om door de airco heen te komen, Yeaaaaah! We hebben allemaal mooie cadeaus gehad!
Daarna was het tijd om richting de stad te gaan, de laatste inkopen te doen. Suzanne en Anouk blijven nog een poosje in de stad. En ik ben met Jonathan mee geweest naar zijn oma in Mariënburg. De reis hier naar toe was erg mooi, de omgeving en de natuur is hier nog indrukwekkender dan bij ons in Wanica. Bij zijn oma heb ik 3893478 familiefoto’s bekeken, want meer en deel van haar familie woont in Nederland. Na een gezellig dag bij zijn oma zijn we weer terug gekeerd naar de stad. En lekker de avond doorgebracht met Suus en Anouk…

22-11-13
Vandaag gaan we lekker met onze billen naar Overbridge. (google, maar even wat dat is, of bekijk m’n foto’s!) Samen met Eddy, Jennifer, Mirjam en Geeske zijn we op pad gegaan. Om 09:57 uur hoorden wij al een toeter. Haasten, haasten. Wij dachten dat we namelijk nog 3 minuten hadden. In die tijd konden we dus snel een tosti in het apparaat leggen en op eten en de laatste spulletjes bij elkaar rapen. Snel, snel dus… Anouk had haar tosti nog niet op, dus met een warme tosti in haar hand stapte ze de auto in.. gelukkig waren we nog op tijd! Na een half uur gereden te hebben zijn we gestopt bij een supermarkt en warung. We hebben lekker eten en drinken voor de dag gehaald. Na anderhalf uur gereden te hebben kwamen we aan op Overbridge. Heerlijk! Overbridge is te vergelijken met White Beach, maar de natuur is mooier en het is er groter. White Beach heeft alleen meer ‘strand’ en daar heb je meer ruimte om te zwemmen in de rivier. De rivier waar je op uit kijkt is super groot. Overal waar je kijkt is natuur om je heen. Echt prachtig. De zon liet het af en toe afweten, maar ondanks dat was het een heerlijk dagje.
’s Avonds hadden Suus en ik nog genoeg energie over, en zijn we nog maar een dansje gaan maken bij de Salsa night @ ’t Vat. We hebben ons heerlijk vermaakt en de voetjes van de vloer gedanst. Rond een uurtje of vier lagen we dan in bed, moe en uitgeteld, maar met de gedachten aan een heerlijke avond. De gedachten aan de volgende ochtend probeerde we te verbannen uit ons hoofd, aangezien om zeven uur de wekker al weer ging voor onze Sweet Merodia tour..

23-11-13
Daaaaaaar gaat de wekker.. Ik kijk Suus aan en zie dat ze het ontzettend zwaar heeft. Ik schud een aantal keer met mijn hoofd; nee geen kater! Yeahh. Met moeite kom ik mijn bed uit.. Aii dit wordt een pittige dag denk ik bij mezelf. En aan Suus haar hoofd te zien is ze het eens met mijn gedachten.
Om 08:20 uur stond onze trouwe chauffeur weer paraat. Herma en Tanja gaan vandaag gezellig een dagje mee, dat betekend dat we weer lekker moeten proppen in de auto van Patrick. Herma op schoot bij mij, deurtje dicht en gaan. Al snel raakten we in de file! Balen! Juist vandaag hadden ze twee hele belangrijke wegen afgesloten voor een marathon… Het was dus een heel gestress in de auto want de boot zou om 09:00 uur vertrekken van de pier. Veel vertraging konden we dus niet gebruiken… Vooral Patrick was de gene met veel stress! Hahaha. We pleegden een belletje met de touroperator en we kregen op den duur het telefoonnummer van de Sweet Merodia. Gelukkig is Patrick een goede chauffeur en kent Paramaribo op zijn duimpje, en na wat sluipweggetjes konden we de ergste file ontwijken. Suzanne hield inmiddels de Sweet Merodia op de hoogte en op de achterbank zaten wij, lichtelijk gestreste meiden. Gelukkig wilde de Sweet Merodia op ons wachten en met uiteindelijk 10 minuten vertraging konden we vertrekken. Daar zaten we dan heerlijk op een boot, over de Suriname rivier, puur genieten, lekker wakker worden.
De eerste plantage heette Rust&Werk. Dit was vroeger een suikerriet plantage. Natuurlijk hebben wij dat ook nog even geproefd, het was best lekker. Op de plantage stonden vroeger veel Tamarinde bomen, deze werden gebruik voor drie dingen. 1; Vitamine te kort bij de slaven (vrucht) 2; Huid schoonmaken van de slaven (bladeren) 3; Afranselen van de slaven (bladeren). Omdat ze zoveel gebruik zijn zie je weinig tot geen bomen meer op de plantage. Op de plantage liepen geiten; maar de mensen daar noemden ze kort harige schapen.. (natuurlijk konden we het niet laten om te lachen). Op deze plantage wonen nu nog steeds mensen en ik vond niet dat je heel goed kon zien hoe de plantage er vroeger uit zag. Wel was het leuk om te zien en interessant om de verhalen te horen. Als echte aankomende juffen hebben we de school, die ook op de plantage zit, even bekeken. Super mooi en modern! Op weg naar de tweede plantage hebben we nog heel veel dolfijnen gezien: wauw! Eerst zwommen ze voor onze boot uit, super leuk om te zien. Daarna zagen we nog een groepje naast onze boot, leuk om ze nu in het echt te zien. Prachtig Gods schepping!
De tweede plantage ‘Frederiksdorp’ was echt heel mooi en zag er uit zoals het vroeger was. Zo kregen we daar dus een goed beeld van. Ze hadden hier een grote dorsvloer waar vroeger cacao en koffie bonen werden verwerkt. Op de plantage konden we lekker even chillen in de hangmat en schommelstoel. Toen we weer aan boord van het schip gingen krijgen we heerlijk eten en daarna voeren we weer terug naar de pier. Het duurde echt super lang, dat had te maken met de hoogte van het water. Om 17:20 uur kwam Patrick weer aanrijden om ons weer op te halen.
’s Avonds hebben we gezellig gekletst met Moreno en Jonathan. Tanja en Herma kwamen gezellig bij ons film kijken, de film White Chicks, (deze film heeft er 4 dagen over gedaan om te downloaden). Daarna bleven de meiden gezellig bij ons logeren…

24-11-13
Vandaag was het de laatste keer dat we naar de kerk toegingen. Zo gek, de tijd is echt voorbij gevlogen. De eerste keer in de kerk van Lob Makandra zou ik nooit vergeten, en dan vandaag (voor nu dan) de laatste keer. Omdat het morgen Onafhankelijkheidsdag is was het een beetje een feestje in de kerk. Heel veel mensen hadden zich mooi aangekleed, sommigen in klederdracht. Toen wij aankwamen klonk het al heel gezellig en zongen ze super mooie liedjes. Een mooie ‘laatste’ dienst. Na het zingen van de liedjes en de afkondigingen van oma Sila werden we naar voren geroepen, samen met Mirjam en Geeske. We kregen hele mooie en lieve woorden en kregen als bedankje een prachtige kalender van Suriname. Ontzettend lief! Na de preek van oma Sila gingen we in groepjes van 3-4 bidden voor Suriname en voor elkaar. Heel bijzonder om dit met elkaar te doen. We realiseerde ons dat de tijd hier in Suriname echt bijzonder is geweest. (Dit werd natuurlijk huilen) Ik heb van elk moment genoten en besef me wat voor mooie kans dit was. Het is een ervaring dat ik mijn hele leven meeneem. Na het bidden met elkaar gingen we samen het ‘Onze Vader’ zingen, echt ontroerend! Wat ga ik dit land en de lieven mensen ontzettend missen! Na een prachtige kerkdienst kregen we nog allemaal lieve woorden van gemeenteleden. We hebben een foto uitgedeeld aan bepaalde mensen, mensen die wat voor ons gaan zijn betekenen. Iedereen kreeg dezelfde foto, maar iedereen had een eigen tekst gekregen. Na dit alles waren we uitgenodigd om te komen eten bij oma Sila. Roti! J Tegen de avond hebben we afgesproken met onze Salsa Bakra’s (oftewel de meiden van de Salsa) We zijn lekker wezen eten bij Zuz&zo, al swingend hebben we daar ons avond eten opgegeten. Dit was een lekker moment om alvast in de stemming te komen voor de rest van de avond. Na ons swingende etende zijn we op weg gegaan naar de Zanzibar, we dachten dat dit heel spectaculair zou zijn, maar dit viel een beetje tegen. Na één cocktail zijn we maar snel terug gerend naar ’t Vat. Hier hebben we lekker onze voetjes van de vloer gedanst, want er was een Salsa night (omdat het morgen onafhankelijkheidsdag is). Daarna zijn we richting Touche gegaan om daar de avond af te sluiten, en wat voor avond! Het was een heerlijke avond!

25-11-13
Onafhankelijkheidsdag, nou hier hebben we niet veel van mee gekregen. Dit was ook niet zo erg omdat het in Para gevierd werd. Rond een uurtje of 1 (en Anouk rond 2) uur ontwaakte we uit onze slaap. De rest van de dag hebben we rond gelopen in onze pyjama’s en er een heeerlijke chille dag van gemaakt. Vandaag hebben we met de Salsa Bakra’s afgesproken om voor de laatste keer lekker met ze te gaan eten. Rond een uur of zeven liepen we richting ‘Lekker’, maar de meiden kwamen ons al tegemoet lopen want hij was dicht. Naar het pannenkoeken restaurant dan maar.. Tsjaa daar was het wel heel druk. Zegt de bediende; ja over een uur of twee kan ik wel een reservering voor jullie maken, als jullie je naam opschrijven komt het goed. Nou vriend, we hebben nogal honger! Dan gaan we maar lekker eten bij Cafe Amsterdam (dit was erg moeilijk voor mij) maar we hebben er heerlijk gegeten. Lekker kapsalon (ja Marika, het was heerlijk). Tijdens het eten werden er optreden gegeven door een man en vrouw, en hebben we lekker meegezongen met de Nederlandstalige liedjes. Zelfs heb ik nog een stukje door de microfoon gezongen, omdat hij zo prompt voor me neus werd gehouden. Achja, dacht ik waarom niet. De avond was erg gezellig, en na een afscheidsknuffel zijn we richting huis gegaan.. jaja zo komt aan alles een beetje een einde (bleeeeeh).

26-11-13
Een dagje doorgebracht met Jonathan en daarna naar de bioscoop met de meiden. Het word eens een keer tijd dat we de bioscoop van Suriname van de binnenkant gaan bekijken. Daarom gaan we gezellig met Herma, Tanja, Jessica naar de bioscoop. Rond 18;00 hebben we de film; about time. Een lekkere romantische film, zwijmel zwijmel. Met een flinke lading popcorn, drinken en hotdogs hebben we de film bekeken. Het was een erg leuke film en het was erg gezellig. Vooral de Surinaamse reclames voor de film zijn hilarisch! Daarna moest ik er toch echt aan geloven, ik moest mijn koffer in pakken. Bleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh! Met veel zuchten en kreunen heb ik mijn spullen bij elkaar gezocht. Alles zit in mijn koffer, maar vraag me niet hoe.. het past maar net!

Reacties op mijn oude reisblog:

Wilma Oschrijft:27 Nov 2013, 15:30
Geniet nog maar even van de laatste dagen. Wat een belevenis/ervaring.

ineke pontierschrijft:27 Nov 2013, 16:17
Geniet van je laatste dagen!!

Yvonneschrijft:27 Nov 2013, 21:59
Blijven genieten en over een tijdje wacht ik jullie op als jullie een heerlijke jetlag hebben!

AKOschrijft:27 Nov 2013, 22:08
Lieve Germa, ook al duurt het nog maar even. Ik weet zeker jullie gaan nog veel beleven. Dit maak je ook maar eens in je leven mee. Dat wij je via je blog kunnen volgen steld velen tevree. Je verhalen je belevenissen en al van geschied. Nee vergeten doe je zo'n ervaring niet. Ik wens jullie een goede oversteek naar het volgende verblijf. Gadaar lekker luieren maar laat daar niet verbranden je lijf. Zon zee en strand lekker genieten de laatste week. De tijd is bijna voorbij terwijl het bij je vertrek eerst zo lang leek. Toedeloe je pap

Rietschrijft:28 Nov 2013, 13:59
Wat leuk om te lezen dat alles goed gaat. Veel plezier op jullie vakantie. Geniet er lekker van. Xx