23-09-2013 tot 26-09-2013 Kinderkamp van 'Weid mijn Lammeren'

Maandagochtend hebben we ons om 8:00 verzamelend bij het huis van Gloria. We zijn daar vertrokken met een busje met een aantal kinderen erin naar het kantoor van Weid mijn Lammeren. Daar aangekomen stonden er zoveel kinderen te wachten, waaaauuuw. Wij zaten al in een bus, en er zouden kinderen bij komen. Al gauw merkte we dat er wel heel veel kinderen en bagage in één bus moesten. Dus ik vraag even ‘Hoeveel bussen komen er’ Ja 3 was het antwoord. Nou geloof me er kunnen 30 mensen in 1 bus. 30 x 3 = 90 (jaja PABOstudent) Er zouden 105 kinderen en bagage mee gaan, en dan nog de leiding (een stuk of 25). Ik weet dat de organisatie hier in Suriname niet altijd even goed verloopt. Maar dit sloeg alles! Uiteindelijk moesten een aantal van ons de bus uit. Er zou iets anders voor ons geregeld worden. Gelukkig kwam David ons ophalen, ik ging met nog 6 kinderen mee in de auto met David. Vond ik totaal niet erg want er was heerlijk airco in de auto (en dit was niet in de bus) Het kamp werd gehouden op Zanderij 1 dit is een grote zandvlakte waar verschillende gebouwen staan die je kunt gebruiken. Vroeger werd de politie of het leger hier getraind. Toen we aankwamen bij het kamp waren ze al begonnen met de kampdienst. Het thema van het kamp was ‘Moet je kijken, wat God kan doen’. De kinderen konden makkelijk aansluiten en lekker mee zingen in de kampdienst. De kamp leiding werd aan de kinderen voorgesteld door Gloria. De kinderen mochten ons oom of tante noemen, en de leiding onder elkaar noemt elkaar broeder of zuster.

Na de kampdienst werden de groepen bekend gemaakt. Ik kreeg samen met nog iemand (die er nooit was!) een groep van 12 jongens: Rico, Rich, Kemuëlm Cilio, Deshauwn, Jaïr, Andynio, Roger, Shemar, Marvel, Uriël, Shaquille. Het was even een gedoe om deze 12 jongens bij elkaar te zoeken, want als ik er eindelijk 8 had en ik ging de ander zoeken, waren er weer 2 verdwenen.. Uiteindelijk had ik ze allemaal en met deze 12 jongens zou ik de rest van de dagen doorbrengen, de naam van onze groep was Elia. De jongens waren van verschillende leeftijden, dit vond ik erg leuk maar ook erg lastig. De kinderen kregen allemaal een naamkaartje en een armband. Deze moesten ze de rest van het kamp dragen. Toen was het tijd voor het eten. We kregen heerlijke Nasi met kroepoek, zure komkommer en kip. De kinderen vonden het heeeeeeerlijk. Sommige vonden het alleen niet zo leuk dat ze niet van hun eigen bord aten. (de borden, bekers en bestel waren allemaal verzameld en we deelden ze gewoon uit) Harm had een heel gave speurtocht uitgezet voor de kinderen, deze gingen we met de groep lopen. De speurtocht bestond uit opdrachten en lopen. Het was heerlijk om met die kinderen door het bos te lopen, hierdoor kreeg je meteen een indruk van de kinderen. Aan het eind van de speurtocht kwamen we uit bij een kreek. Hier gingen we met de kinderen zwemmen. En was een diep en ondiep gedeelte. Dit was ideaal voor de kinderen. Omdat ze zo verschillend qua leeftijd waren. Daarna gingen we met de jongens omkleden en baden (douche). Dit was een lekkere chaos. De jongens sliepen in 2 barakken. Er waren 6 jongens groepen, dus 3 op iedere barak. Er lagen dus ongeveer 30 jongens op 1 zaal. De onderbroeken, zwembroeken en handdoeken vlogen door de kamer, overal op de grond. Daarna kregen de kinderen een broodje worst. Als afsluiting van de avond hadden we weer een kampdienst. In de kampdienst zongen we met de kinderen, deden we spelletjes, en toneelstukjes. De kinderen vonden het heerlijk, en wat kunnen die kinderen zingen. Wauw! Ik had het jongste jongentje op mijn schoot zitten (5 jaar). Hij was helemaal uitgeput van alle indrukken die hij die dag opgedaan had. Op een gegeven moment voelde ik hem knikkebollen en binnen 5 minuten had hij zijn oogjes dicht. (ik snap niet hoe hij kan slapen met het harde zingen van die kinderen)

Na de kampdienst hebben we de jongens naar bed gebracht. Het was echt een heerlijke dag met veel indrukken en ervaringen die ik opgedaan heb. De jongens vonden alleen dat het nog niet tijd was om te slapen dus dat werd een lange nacht voor de leiding….

De dinsdagmorgen begonnen we met ochtendgymnastiek, ik had heerlijk geslapen. Ik slaap bij de meisjes. Ik deel mijn kamer met een leiding en één kindje. Ik was dan ook fit genoeg om lekker enthousiast mee te doen met de ochtendgymnastiek. De kinderen vonden het prachtig, en waren lekker aan het mee bewegen op de muziek. Na de ochtendgymnastiek kregen de kinderen een lekker broodje ei en thee. Smullllllen!

Daarna was het tijd voor stille tijd. Dit deed je samen met je groepje. De jongens hadden allemaal een boekje, daarin stonden vragen over een bijbel verhaal. Het verhaal ging over Naämen, 2 koningen 5: 9-14. Naämen moest zich baden in de Jordaan om beter te worden, hij moest iets doen wat hij niet leuk vond. De kinderen moesten iets benoemen wat hun niet leuk vinden om te doen. De stille tijd is indrukwekkend met die kinderen, hoe zij God zien, en aanbidden daar kun je nog wat van leren. Daarna hebben we met de groep een kring gebed gedaan, sommige kinderen durfde te bidden andere niet. Dit maakte helemaal niets uit, als je niks wilde zeggen zei je Amen en dan ging de volgende. De kampdienst ging ook over Naäman. Het bijbel verhaal werd door middel van een toneelstuk ‘verteld’ aan de kinderen. Ook de liedjes en de spelletjes paste bij het verhaal van Naäman. Ik speelde de knecht van Elisa en moest tegen Naämen zeggen dat hij zich 7 keer moesten baden in de Jordaan. En dat hij helemaal kopje onder moest. Het was erg leuk om mee te spelen in het toneelstuk, de kinderen waren muisstil aan het luisteren van het verhaal. ’s Middags kregen de kinderen bami te eten. Het is niet normaal hoe veel die kinderen kunnen eten. De leiding van de keuken kon totaal niet inschatten hoeveel ze moesten koken. Het was dan ook zo dat op een moment de bami op was, en er nog een groep meiden en de leiding moesten eten. Dit was niet zo handig, maar gelukkig was het snel opgelost door even nieuwe bami te maken. De tijd voor sport en spel was aangebroken we gingen weer lekker met de kinderen zwemmen in de kreek, en slagbal spelen op het veld. De kinderen vonden het zwemmen heerlijk, sommige kinderen zwemmen nooit of spelen bijna niet met andere kinderen. Het is dan mooi om te zien dat ze op een kamp zich helemaal kunnen uitleven…

Ik ben de woensdag begonnen met een boswandeling samen met Yvonne. Yvonne had het even nodig om te praten, en daarom hebben we een lekkere boswandeling gemaakt. Ik had Roger één van mijn jongens uit de groep gevraagd of hij de jongens na de ochtendgymnastiek aan tafel wilde zetten. (en dit heeft hij prima voor mijn gedaan) De kinderen hebben lekker gesmikkeld van een broodje worst en een beker thee. De stille tijd ging dit keer over 2 koningen 6: 13-23. God beschermt Elisa. Het verhaal dat de koning van Syrië Elisa wil doden omdat Elisa steeds aan de koning van Israël verteld waar de koning van Syrië wil aanvallen. Hierin opent de Heer de ogen van de knecht van Elisa, en leid Elise de koning van Syrië naar de koningen van Israël. Het ging er bij de stille tijd om dat God jou altijd beschermd. Hiervan moesten de kinderen ook voorbeelden geven. En dit is prachtig maar ook ontroerend om te horen. De verhalen die de kinderen je vertellen, wauw. Daarna hebben de kinderen gebeden wat ze moeilijk vinden en wat ze fijn vinden. Ook in de kampdienst ging het over dit verhaal. In het toneel stuk speelde ik het knechtje van Elisa. Het was hilarisch, ik had een petje geleend van één van de jongens en de kinderen werden er helemaal enthousiast van! Na de kampdienst hebben we sport en spel gedaan met Harm. Hij had een zeepbaan klaar gelegd, en voetbal en slagbal. De kinderen (maar ook ik) hebben zich heerlijk gemaakt. Ik was alleen m’n zonnebrand vergeten, en geloof me op zo’n open veld gaat het vrij hard. Dus ik was heerlijk verbrand. (eigenschuld) Na sport en spel hebben we heerlijk roti gegeten. Zo lekker heb ik nog noooooooooooooit gegeten. De roti was zo lekkere, alle kinderen waren stil en hebben heerlijk gegeten. Elke keer met eten was het een chaos met de organisatie, we liepen onze benen uit ons lijf om de kinderen eten en drinken te geven. En achteraf mocht de leiding pas eten, dus je liep daar met een hongerig gevoel de kinderen te helpen. Dit zorgde af en toe wel een beetje voor irritaties. Maar goed je doet uiteindelijk alles voor de kinderen om hun een leuk kamp te leven. Daarna was het weer tijd voor waterpret met zwemmen. Keihard spetteren, plonzen, en spartelen. Heerlijk die verkoeling af en toe, want geloof me het was bloed heet om Zanderij 1. De avond stond flink vol gepland eerst zou en nog een kampdienst zijn, daarna kampvuur met de bonte avond. Geloof me ik heb nog nooit zo in een scheur gelegen en genoten van optredens van kinderen. Mijn groep had zich verdeeld in 2e, de ene helft wilde graag een lied zingen en de andere helft wilde dansen. En geloof me deze jongens kunnen dansen, want een moves gooien ze eruit. En dat voor hun leeftijd. Ik heb genoten en ze kei hard aangemoedigd natuurlijk! Wauw! Deze avond was puur genieten van de kinderen, het kampvuur, het eten en de optredens…

De laatste dag (donderdag) was aangebroken, met kleine oogjes en nog een beetje energie liep ik rond. En Harm besloot om nog even een flinke ochtendgymnastiek erin te gooien. Maarja als leiding moet je het goede voorbeeld geven, dus ik deed op m’n allerbeste nog meer even mee.. ach ja het was toch de laatste dag. Daarna werden we beloond met een heerlijk broodje sardien. De stille tijd en de kampdienst gingen dit keer over een blinde man, die God geneest. Johannes 9: 1-7. Jezus maakt dan met spuug en zand modder en smeert dit op de blinde man zijn ogen. De man moet zich dan gaan wassen in Siloam en kan dan weer zien. De vragen gingen over of de kinderen wel eens ziek waren geweest, of in een ziekenhuis hadden gelegen. De Here God zorgt altijd voor jou, en dit hebben we met de kinderen gebeden. Het was de laatste dag en alle kinderen hebben iets aan de Here God gebeden. Dit was echt een prachtig moment. De jongens die de eerste dag alleen Amen zeiden, durfde nu toch wat te bidden. Daarna was het tijd om de tassen in de pakken. Alle handdoeken, onderbroeken, zwembroeken, shirtjes, schoenen en slippers die door de kamer lagen moesten worden uitgezocht. Wat een chaos! Toen uiteindelijk de kinderen hun spullen hadden (voor zover dat kon) gingen we met z’n alle weer terug naar de zaal voor de laatste kampdienst. Dit was een feestelijke afsluiting, en veel zang, dans, speeltjes en het toneelstuk van de genezing van de blinde man. Ik heb samen met Anouk een quiz gedaan om te testen of alle kinderen de bijbel verhalen van de afgelopen dagen nog wisten.. en ja hoor wat hebben ze het goed onthouden! De kinderen hebben daarna lekker rijst met bruine bonen en kip gegeten, en geloof me de kinderen smullen hiervan. Ik vind bruine bonen totaal niet lekker, maar de kinderen eten dit heel vaak… Rond half 1 kwam de eerste bus de kinderen werden per groep in de bus gezet. Gelukkig hadden ze nu 4 bussen geregeld waardoor alle kinderen met de bus mee gingen.. het was een emotioneel afscheid (ik heb niet gehuild maar moest wel even slikken). Je hebt de afgelopen dagen zoveel met de kinderen gedaan, en ze hebben je zoveel verteld… Yvonne en ik zijn nog achter gebleven om te helpen met opruimen.. Met een vol beladen auto, en te weinig ruimte om te zitten (ik zat in de kofferbak op alle spullen) en vele omwegen zijn te uiteindelijk, moe en gesloopt, aangekomen bij Lob Makandra….

Ik heb nog veel meer meegemaakt dan alles wat ik nu beschreven heb, maar het is gewoon te veel om op te noemen. Ik heb het reuze naar mijn zin gehad, en ik ben helemaal leeg gezogen door m’n energievretertjes.. maar het was het waard! Het is ontroerend wat die kinderen je allemaal vertellen. Niet alleen tijdens stille tijd maar ook gewoon over dag. Over hun thuissituatie over school, of wat ze mee gemaakt hebben. Wauw, daar wordt je stil van. Dan pas besef je hoe goed je het zelf hebt. Het was een kamp dat ik nooit zal vergeten, wat een ervaringen en indrukken. Ik heb die kinderen zoveel mogelijk liefde en aandacht gegeven, en zo veel mogelijk geknuffeld om ze te laten voelen dat ze waardevol zijn. Ik heb een heerlijke tijd gehad met mijn 12 kanjers, en de 90 andere kinderen. Ik was verschrikkelijk moe, m’n voeten waren smerig, ik pakte en stonk! Ik heb weer allemaal nieuwe dieren, groot en klein gezien. Wauw! Het was prachtig! Ik ben nooit alleen, nooit alleen wat hij is bij mij, ik ben nooit alleen, want Jezus woont in mijn hart.

Reacties op mijn oude reisblog:

Marielle schrijft:27 Sep 2013, 19:10
Fijn dat je het zo leuk hebt gehad, en fijn om weer iets van je te horen.
Je bent geweldig zus :). X

Mam schrijft:27 Sep 2013, 19:20
En zo is het waar je ook bent daar of bij ons, Hij is altijd bij ons.
Wat heb je weer veel beleefd je hoofd zal nog wel vol zitten met al die indrukken en belevenissen. Fijn dat we weer iets van je konden lezen, zo kunnen we zien dat je het erg naar je zin hebt, geniet ervan dikke kus.

Annemarie schrijft:27 Sep 2013, 19:22
Wat ontzettend gaaf om te lezen, het moet nog veel mooier en indrukwekkender zijn geweest om er bij te zijn! Lekker uitrusten nu ;) xx

AKO schrijft:27 Sep 2013, 19:28
LIEVE GERMA
ALS IK DIT LEES WEET IK EIGENLIJK NIET WAT IK MOET SCHRIJVEN. VERWONDER JE EN BELEEF DE DINGEN ZOALS ZE OP JE AFKOMEN. SUPER DAT JE WEET DAT HET JE GEGEVEN IS DOOR JE HEMELSE VADER. MIJN BERICHTJE AAN JOU IS KORT, MAAR IK HEB DIE VAN JOU MET VEEL PLEZIER GELEZEN.
LIEFS JE VADER UIT B-HOEK

Ineke vd S schrijft:27 Sep 2013, 19:45
wat een feest heb je meegemaakt!! hoe komt dat toch he, dat kinderen zo ver weg, zo veel mooier kunnen zingen, bidden en de Heer liefhebben. En je word er zelf ook zo veel blijer van! Ik heb dat bij Juul ook gezien toen ze in Tanzania zat. Ik hoop dat je dat behoud, ook als je terug bent... Geniet even van je rust en veel succes als straks je echte lesgeven begint.....

Klaas & Roelie schrijft:27 Sep 2013, 20:04
Meid meid wat weer een gaaf verhaal...wij zijn zo blij dat je er ZO van GENIET....veel vreugde verder..liefs van uit Garr-weer.

Diana schrijft:27 Sep 2013, 21:51
Wauw germa, wat maak je leuke en bijzondere dingen mee! Het is erg leuk om al je belevenissen te lezen.
Veel plezier nog!

Tea schrijft:27 Sep 2013, 23:07
Wat een geweldige verhalen schrijf je ! inspirerend ! xx

Ineke Pontier schrijft:29 Sep 2013, 00:33
Lieve Germa, wat een mooie verhalen en wat een super mensen daar. Geniet er van we kijken uit naar je volgende verhaal. Wat een een mooie afsluiting mooi lied, ik ben nooit alleen Hij is altijd bij..........inderdaad ook al ben je ver weg. Liefs xxx

Wilma O schrijft:29 Sep 2013, 14:55
Woorden schieten tekort. Alleen maar 2 woorden komen in mij op.
Blij en dankbaar.