Slippers? Check! Water? Check! Eten? Check! Deet? Check! Bikini? Check! Daar staan we dan klaar om weer een nieuwe avontuur te beleven in het oerwoud van Suriname. Samen met onze bosgoeroe Harm gaan we op zoek naar leven in het oerwoud van Suriname. Om 7:00 zitten we netjes allemaal in de auto (een busje die ontzettend veel benzine slurpt!) het is ongeveer 2 uur rijden naar Brownsberg. Daarom moeten we eerst ons monster een beetje benzine geven om deze reis überhaupt te kunnen maken. We komen aan bij een ‘tankstation’. Er staat een oude Chinese man met wel 3 baard sprieten aan zijn kin een brommer te tanken. Hij ziet dat wij eraan komen met de bus. En gaat weer op zijn stoel zitten. We kijken hem aan, en hij kijkt terug, maar beweging komt er niet. Het is hier in Suriname gebruikelijk dat iemand voor jou tankt. Harm stapt de auto uit en vraagt: ‘Wat is hier de bedoeling van? Moet ik zelf tanken of wordt er getankt?’ De man van de brommer zegt iets tegen de Chinese 3 sprietige baard man.. en die zegt dan: ‘Hij moet zijn tank open maken’. Omdat het niet Harm zijn eigen auto/bus/monster is moeten we even zoeken waar het knopje zit. Na een paar zoek pogingen komen we er achter dat hij onder de stoel van de bestuurder zit. (erg handige plek!) De man gooit wat benzine in de tank, ontvangt het geld en gaat weer op zijn stoel zitten. Wij vervolgen onze gezellige reis naar Brownsberg. Eenmaal onder aan Brownsberg aangekomen is het moment daar dat we omhoog moeten. Natuurlijk doen we dit met de auto om de hoognodige energie te besparen. Harm rijd als een ervaren bergrijder de berg op. U moet bedenken dat de wegen op de berg oranje zijn, en soms onbegaanbaar. Het benzine slurpende monster had af en toe een beetje moeite om de berg op te komen. Maar Harm hield standvastig vol en bracht ons veilig steeds hoger de berg op. Onderweg stopt bosgoeroe Harm op een plek waar een vogelspin woont. Als een echte bosgoeroe weet Harm precies hoe hij zo’n spin uit zijn holletje moet porren. Als 6 kleine onervaren bosbakra meisjes staan wij toe te kijken hoe bosgoeroe Harm te werk gaat. Eerst port hij met een dun tankje in het holletje van de vogelspin. De spin komt langzaam op het takje af, maar als snel heeft hij door dat het geen prooi is en kruipt snel het holletje weer in. Dan gaat bosgoeroe Harm op zoek naar een tak, aan deze tak maakt hij een scherpe punt. Hij steekt de tak aan de zijkant van het holletje, zodat de vogelspin niet dieper zijn holletje in kan kruipen.. maar helaas de vogelspin is de snel! Wij gaan er ook maar vandoor en vervolgen onze weg helemaal naar boven. Als we bijna op de plaats van bestemming zijn aangekomen zien we een soort cavia/grote rat/konijn zonder staart rond rennen over de weg. Dit is een boskonijn verteld onze bosgoeroe. Ook komen we trompetvogels tegen.. en zijn er zo veel dat er wel ergens eten te vinden moet zijn voor die beesten want anders komen ze niet. Harm parkeert het benzine slurpende monster en wij stappen allemaal uit. We kijken wat om ons heen. Het is een soort verwaarloosd ‘vakantieparkje’. Je moet je bij de receptie aanmelden en 20 SRD per persoon betalen om een wandeling te maken op Brownsberg. Als Harm staat te betalen ziet onze eigen bosbakra Yvonne ineens aapjes in de boom. Met z’n drieën zitten ze lekker op een tak te genieten van eten. Als we eraan komen, schiet ééntje meteen het oerwoud in. De andere twee hebben schijt en blijven lekker van hun eten genieten. Wij vinden dit natuurlijk prachtig, en genieten lekker van de aapjes. Maki’s zijn het! Yvonne neemt het ervan en schiet een paar mooie foto’s. Jongens we zijn nog niet eens begonnen met onze wandeling en we zien nu al apen! Ik denk dat we wel 20 minuten hebben staan kijken… De dag kan niet beter beginnen. Voor dat we onze wandeling beginnen plegen we allemaal nog even een plasje op de hoogst hygiënische wc. Heerlijk plassen op een wc die je door moet spoelen met een emmer water! Yeaah. Gelukkig heeft Suzanne billendoekjes meegenomen en ik mijn desinfecterende gel. Bosgoeroe Harm laat ons het uitzicht over het Brokopondomeer zien. Het is echt prachtig. Je kunt zo ver kijken, niet normaal. Je ziet uitgestrekt water met eilandjes erin. En je kunt machtig ver over het oerwoud kijken! Na dit mooie uitzicht gaan we dan beginnen aan ons echte avontuur. Goeroe Harm heeft ons een hele boel dieren laten zien: Specht, Boomkikker, Baby schorpioen, Baby vogelspin, Vogelspin, Pijlgifkikker, Leguanen, Apen, Zoetwater krab, en allerlei insecten. We gaan twee watervallen bezoeken, één op een half uur lopen en één op ander half uur lopen. En je loopt niet lekker op een rechte weg. Nee door bergen en dalen. Klimmen en klauwteren. Maar je moet er wat voor over hebben als je wilt genieten van de natuur van Suriname. Toen we aankwamen bij de tweede waterval hadden we erg veel zin om te baden/douche onder de koude stralen van de waterval. Want geloof me het zweet zat ongeveer overal. Sommige konden zelf hun shirt uitknijpen. Maar dit leuke en lekkere idee werd een beetje verpest door een stel alcohol drinkende bosmannen. Om bij hun in onze bikini te paraderen vonden we niet zo’n goed idee (zeker onze bosgoeroe Harm niet). Daarom hebben we onze schoenen uit gedaan en onze voeten heerlijk gekoeld in het koude water. (je hoorde nog net geen sissend geluid, aangezien onze voeten heet gelopen waren) Na deze heerlijke verkoeling begon onze terug reis (1,5 uur). Plotseling horen we de takken van de boven ver boven ons bewegen. We blijven rustig staan en zijn muisstil. En ja hoor in de verte zien we een hele groep brul apen in de toppen van de bomen slingeren! Prachtig om te zien. Met stijgen en dalen, en zonder klagen liepen we weer terug naar het benzine slurpende monster. We stappen in het monster en Harm crost ons over de oranje wegen naar beneden. Omdat het bosgoeroe Harm op de heen weg nog niet gelukt was om de vogelspin uit zijn holletje te halen, deed hij nog een tweede poging. En ja hoor dat kwam het beest uit zijn holletje. Een dikke, grote vogelspin met harige poten, kleine oogjes en een dikke kont. En daar stonden we dan als ervaren meisjes in de jungle van Suriname naar een dikke vogelspin te kijken. Zonder gillen of stampen, nee gewoon rustig op armlengte afstand te kijken. Geen bosbakra’s meer, nee ervaren meisjes! Want met als deze ervaringen, en een rugzak vol met nieuwe dieren mag je jezelf echt wel zo noemen! Over vol gesproken, op het moment dat Harm ons over de hobbelige oranje wegen weer veilige naar beneden brengt voel ik dat mijn blaas aardig vol zit. En ik kan je vertellen dat het hobbelen achter in het monster niet echt prettig aanvoelt. Als een echt meisje in de jungle vraag ik Harm of ik nog even een plasje mag doen. Met de billendoekjes van Suzanne stap ik vast beraden de auto uit. Ik dacht laat ik voor wat meer privacy achter de auto plassen, niet wetende dat er een mooie spiegel hangt. (weet ik veel auto’s in NL hebben dat niet!) Ik trek zonder blikken of blozen mijn broek naar beneden, ga door mijn hurken en laat alles de vrije loop.. Als ik terug de auto in loop, kom ik tot de ontdekken dat mijn mede jungle meisjes lekker konden mee genieten van mijn plasavontuur door de spiegel! Naja eerlijk zullen we als delen zal ik maar zeggen, sorry meiden..

Als we op weg zijn naar huis komen we opeens in een soort van file te staan. Het hele dorp loopt voorop aan de file.. Oneeee zegt Harm wat is dit voor optocht. Harm besluit dit subtiel aan de mensen te vragen. Dan komt hij erachter dat er een begrafenis gaande is. Wij allen dachten dat het eerder een soort feest is, want de muziek klinkt, de mensen dansen en de stemming is totaal niet rouwend. Als we iets verder kijken zien we dat zelfs de mannen die de kist dragen aan het dansen zijn… waaaauuw cultuurshock!

Reacties op mijn oude reisblog:

Klaas & Roelie schrijft:16 Oct 2013, 07:30
Volgens mij als ik dit zo lees kwam je ogen te kort.
Haha alle ogen gericht op jou plas moment...maar jij was het ff mooi kwijt pfff.
Ga zo door met genieten dit beleef je waarschijnlijk nooit weer...Liefs/groet

Tea schrijft:16 Oct 2013, 10:03
geweldig verhaal !! Wat maak je veel mee !

Mam schrijft:16 Oct 2013, 10:09
Wat heb ik weer zitten genieten van jou verhaal met een kop koffie erbij.
Fijn dat het weer een feestdag was en jullie vrij waren en dan door Harm een dag meegenomen worden om Suriname te mogen ontdekken.
Geniet ervan, ook de rest van de week weer als je voor de klas staat.
Liefs mam.

Corien schrijft:16 Oct 2013, 10:17
Weer een mooi verhaal ....of ik er ook een beetje bij bent geweest zo leuk schrijf je super wat je allemaal beleeft.Zie weer uit naar volgende verhaal ...en blijf maar lekker genieten van alle mooie indrukken liefs van ons.

AKOschrijft:23 Oct 2013, 21:05
LEUK OM TE LEZEN EN WAT EEN BEESTEN DAT JULLIE DAAR ZIEN. EEN HEBBEN JE VRIENDINNEN GEMIST EN DAT WAS EEN ZIE POES NET NIET. HA HA TOT JE VOLGENDE BLOG, EN GA ZO LEKKER DOOR.
GROETJES AKO