28-10-13
Vandaag zijn we op stage begonnen aan ons project met als thema; De winter in Nederland. We hebben voor deze week elke dag een les over de winter. Van handenarbeid tot rekenen alles komt aan bod. Vandaag was de introductie aan de beurt. Het verhaal van Shaquille die zijn tante in Nederland gaat bezoeken met zijn zusje Rita en zijn mama. Van te voren had ik plaatjes opgezocht die ik op mijn laptop kon laten zien tijdens het verhaal (want ja een digiboard hebben ze hier niet!) De kinderen waren helemaal stil tijdens de vertelling van het verhaal. Met 31 aandachtige gezichtjes keken ze me aan.. al luisterend naar het verhaal. Je zal we denken 31 gezichtjes? Ja 31 normaal heb ik er maar 15 maar omdat Yvon terug is naar NL en niet haar verhaal kon vertellen aan haar klas 3a. Heb ik de 2 klassen maar bij elkaar gedaan, en het verhaal in één keer verteld. Prachtig dat ze het vonden! Vooral toen de sneeuwvlok op de neus van Shaquille kwam lagen de kinderen onder hun stoel van het lachen. De introductie voor het project was een succes en de kinderen hebben door het verhaal kennis gemaakt met de winter. Zo gek om te zien dat ze dat hier totaal niet kennen. Zelfs de kale winter bomen vonden ze maar raar! En toen was het weer tijd voor ons heerlijke salsa avondje. In de taxi op weg naar ’t vat hebben we de grootste plezier over van alles en nog wat. Aan het einde van de salsa les krijgen we te horen dat we volgende week een salsa test krijgen om te kijken of we goed genoeg zijn voor de gevorderde groep. Nou dat wordt dus thuis veel oefenen onder de douche of gezellig in de woonkamer met z’n alle. Als we terug naar huis rijden vraagt Patrick (de taxichauffeur) of we een Javaans drankje willen proeven. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen, want hier in Suriname proberen we alles. Het drankje heet Dawet, het is knal roze. Er zit gras en kokos in.. ik kan je eerlijk zegen ik was er niet zo weg van.. Sorry (A)

29-10-13
Waar is Shaquille naar toe gegaan? Wat kwam er uit de lucht? Sneeeeeeeuw! Ja, en als er in Nederland veel sneeuw uit de lucht komt vallen moet je af en toe je thuis schoon vegen. Als je dat niet doet, kan je straks niet meer naar buiten. En omdat Shaquille en Rita de tuin van tante Hillegonda hebben schoon gemaakt krijgen ze allebei een stuk van een chocolade reep. Maar is de reep wel eerlijk verdeeld? NEEEEEEEEEEEEEE hoorde ik de kinderen zeggen. Maar waarom dan? Je raad het al het was tijd voor een rekenles. Een rekenles die in het project past! Een rekenles over oppervlakte en omtrek van tuinen. De tuin van tante Hillegonda, de tante van Shaquille. De kinderen vinden het erg leuk dat alle dingen steeds over de winter gaan. Ze willen er alles over weten! Het weer in Suriname is ook niet echt je van het.. als ik mijn les geef staan de hemelsluizen open. Zelfs in Nederland heb ik het nog nooit zo hard zien regenen. Ik probeer boven de regen uit te komen, dit gaat met moeite. De regendruppel plenzen boven op het dak… het zijn geen druppels meer. Dit zijn complete watervallen die naar beneden komen. Gelukkig is het droog als we buiten staan te wachten op het busje terug naar huis. Als we thuis zijn gaan wel lekker koken. Het is tijd voor kouseband met masala en rijst. Ik kan je vertellen het is heeeeerlijk. (mama ik zal het thuis een keer maken, als het kan!) Na het eten rond een uurtje of 4 komen er twee meiden uit de gemeente van Lob Makandra. Ze komen het haar van Anouk en Suzanne invlechten. Jaja er wordt steeds meer geïntegreerd in de Surinaamse cultuur. We doen hard ons best. Helaas kon het bij mij niet… één nadeel van mijn korte haar. Voor de rest ben ik er super blij mee! Geen last van warme haren in je nek.. ik kan je wel vertellen dat het steeds langer wordt. Maar hier naar de kapper durf ik niet!

30-10-13
Jozua ga jij maar bij de eerste pylon staan. De rest gaat erachter staan. Zo staan al mijn stage schatjes in een rijtje te wachten achter de pylon. Als ik in mijn handen klap beginnen ze te rennen. En niet elkaar inhalen hoor! Als ik 2 keer klap mogen ze een rondje lopen.. al hijgend komen ze later bij me staan. Nu is het tijd voor rekken en strekken. Want in de winter is het erg koud, en hierdoor krijg je het warm. Nou zeg dat wel het zweet staat me op mijn voorhoofd. Want we zijn natuurlijk niet in Nederland maar in Suriname. Gelukkig is het een beetje bewolkt en staan we niet in de volle zon rond te springen. Na het rekken en strekken ga ik met de kinderen een estafette doen. Maar niet een gewone estafette neeeeeeeeeee om in het thema te blijven wordt het een schaats estafette. Eerst naar even de beweging voor doen, want dat kennen ze hier totaal niet. Schaatsen doe je in Nederland op ijs, dat is bevroren water op een sloot. Zoals ijsblokjes juf? Jazoiets ja! Hahaha wat een heerlijke opmerkingen kunnen de kinderen maken. Daarna gaan we vangen en werpen met een grote bal, een sneeuwbal natuuuuuurlijk!
Als we thuis komen wordt het een middagje die gewijd wordt aan het maken van onze stage opdrachten. Want ja we kunnen niet alleen maar feest vieren hier in Suriname. We moeten ook serieus aan onze opdrachten werken. Want alleen voor niets gaat de zon op... Na dat we keihard gewerkt hebben aan onze opdrachten verwennen we onszelf met een lekkere film avond op het grote tweepersoonsbed van Anouk. De film voor vanavond. De kleine zeemeermin! Yeaaaaaaaaaah.

31-10-13
Sneeuwballen een kale boom een voorzetsels.. wat hebben deze dingen met elkaar gemeen? Juist een Nederlandse les van Germa J yeaaaah. Daar gaan we dan op mijn mooist teken ik een kale boom met sneeuw op zijn takken op het bord. Eronder liggen en zweven wat sneeuwballen met voorzetsels erin. De kinderen hebben vandaag een Nederlandse les waarbij ze voorzetsels in een zin moeten plakken. En omdat het bij het thema moet passen, maar ik het lekker beeldend voor de kinderen. Ik heb ze nog nooit met zo veel enthousiaste een Nederlandse les zien maken… Heeerlijk Heeerlijk!
En daar gaan we weer richting de stad omdat Boris zo nodig de slipper van Suzanne moest opeten en onderkwijlen. En Suzanne wilde natuurlijk voor geen goud die slipper meer aan. Dusja dat werd weer een reisje naar de stad. (niet dat we dat erg vinden) Want dan kunnen we meteen onze Shana verslaving even bijwerken. Shana is een kleding winkel hier in Suriname, super leuk en super cheap! Als we richting de Shana lopen ziet mijn oog iets…. Uuuuuuuuhm meiden niet meteen omkijken maar daar zit die man van dat Surinaamse kokprogramma. Subtiel kijken Anouk en Suzanne over hun schouder. En ja hoor daar zit hij midden in Suriname in volle glorie; Ramon Beuk. (voor de gene die het niet weten, google maar even!) na dit glorierijke moment zijn we verder gegaan naar de Shana.. tot onze grote spijt was deze winkel maar open tot 16;00 en laat het nou net 16;01 zijn. Balen! Dan maar richting de Steps voor de slippers van Suzanne. Die loopt er maar meteen 2 voor alle zekerheid, ja met Boris op je terrein weet je het maar nooit. We lopen langs de Kirpalani dat is een soort van warenhuis op z’n Surinaams. Hier zijn we nog niet naar binnen geweest, en omdat ze toch niks beters te doen hebben gaan we maar even rond neuzen in deze winkel. KNOR KNOR KNOR.. ooooooo je raad het al, tijd voor eten! Maar waar? Dan zien we in de verte de gele M al verschijnen en zijn we voor z’n charmes gevallen. Als we heerlijk aan onze patat en salade (ja onze vitamine halen we bij de Mac) komt er een jongen naast ons zitten. Zonder eten.. of drinken.. en begint tegen Anouk te praten ‘zeg heb ik jou al eerder gesproken’ Anouk zegt nee en kijkt weer verder naar haar patat. Maar de jongen geeft niet op en blijft gaan. Hij heeft niet door dat we geen interesse hebben, ook al hebben we dit al heeeeeel erg duidelijk gemaakt. Op een gegeven moment gaat hij maar overliggen omdat hij niet meer weet wat hij moet doen om onze aandacht te krijgen. Nou mooizo dan kunnen wij lekker onze Mac verder opeten… Rond een uurtje of 18;00 lopen we naar de bus.. een mooie tijd dachten we bij ons zelf! Op het plein aangekomen zien we dat er nog meer mensen bij de bus staan te wachten.. alleen geen bus. En als er wel een PLK bus aankomt.. stormen alle mensen op de bus af.. de mensen die erin zitten krijgen niet eens de gelegenheid om uit te stappen. Mensen worden helemaal wild, klimmen door ramen, gooien tassen naar binnen en dat allemaal voor een plekje in de bus. Ooooh zo begint een burgeroorlog! Wij wagen ons maar niet naar binnen.. en blijven achter op het lege plein. Op een gegeven moment moeten Anouk en ik erg plassen, alleen is er in de beurt niet echt iets waar we kunnen plassen. Tot mijn oog rust op een casino/hotel. Anouk zette haar liefste glimlach op een loodste ons naar binnen waar we heeeerlijk onze blaas konden legen. Terug bij de busplaats is er gelukkig nog geen bus langs geweest. Inmiddels is het al 19;00 uur, en begint ons geduld een beetje op te raken.. rond 20;00 is er nog steeds geen bus en staan wij nog mooi te wezen op het plein. Dan komt er een Sunnypoint bus langs.. een man regelt voor ons dat we mee mogen met die bus. En dat hij het laatste stukje naar Lob Makandra doorrijdt! De busreis was een hele belevenis, want Sunnypoint hebben we nog nooit van dichtbij bekeken… Nou je kijkt je ogen uit.. net een sloppenwijk, de bus hobbelt dan ook wat rond op de slechte wegen.. En dit zit dan ongeveer 5 minuten van je slaapverblijf af.. raar hoe de wereld in elkaar zit! Om deze gedachten een beetje opzij te zetten hebben we ons vermaakt met De kleine zeemeermin 2.. en konden we heerlijk dromen!

1-11-13
Vanmorgen toen ik wakker werd, wilde ik maar al te graag even op facebook kijken. Maar tot mijn grote schrik deed mijn laptop niet wat ik wilde.. Hij ging netjes aan.. maar startte steeds opnieuw en opnieuw op. Na vanmiddag doet hij misschien weer normaal dacht ik..
De kinderen hebben vandaag sneeuwkristallen gemaakt. Prachtig zijn ze geworden. Ze mochten ze mee naar huis nemen als afsluiting van het project; De winter in Nederland. Het is erg leuk om met de kinderen over Nederland te praten. Sommige weten er iets van omdat vader of moeder of kennis er geweest zijn. Maar sommige kinderen weten totaal niet wat Nederland is of hoe het weer is of iets van Nederland. Ik heb ze dat deze week mogen leren, en ik hoop dat het ze altijd bij zal blijven.. Op stage moest ik steeds denken aan mijn laptop die vanmorgen zo raar deed.. Ik hoopte maar dat hij het weer ging doen.. Maar toen ik thuis kwam deed mijn laptop tot mijn grote spijt nog steeds niets. Uit alle machten hebben we geprobeerd hem aan te krijgen.. onder het bakken van de kaassoufflés hebben we zelfs met de slimme vriend van Suzanne gebeld.. maar niets heeft geholpen. De zaak van reddeloos. (ik hoop dat ze hem of in ieder geval mijn bestanden kunnen redden) Net zo reddeloos als de kaassoufflés, door al het gedoe met mijn laptop waren we die vergeten.. en lagen ze lekker zwart te worden in de pan. Daaaaaaaaag laatste hapje eten dat we in huis hadden! We hebben maar even wat te eten gehaald bij de plaatselijke chinees en er een chille middag van gemaakt. Filmpjes gekeken op de laptop, een beetje aan school gewerkt. En als grote verrassing kwam er vanuit Nederland een heeeeeeel leuk pakketje! Mijn lieve zusje heeft een pakketje gemaakt met van alles erin. Van pepernoten tot een trui en mijn BH’s! hahahah bedankt! ’s Avond hebben we weer heerlijk onze avond doorgebracht bij ’t Vat… Tsja het is toch weekend!

2-11-13
Zaterdag hebben we heeeeeeeeeeeeeeerlijk uitgeslapen. We zouden toch de dag bijna niks doen.. Behalve boodschappen doen met Harm. Maar dat was pas in de middag. Rond een uurtje of 12 kwam ik mijn bedje uit.. Suzanne en Anouk waren al wakker en zaten achter hun laptop.. Hmm dacht ik, wat moet ik nou gaan doen? Mijn laptop doet het niet.. Dan ga ik maar even douche! Na het douche hebben we boodschappen gedaan met onze vader AbraHARM. Dit was erg nodig. Want aangezien ik vrijdag de laatste kaassoufflés verbrand had.. hadden we niets meer in huis. Met drie karren vol boodschappen lopen we de winkel weer uit. Een meisje loopt met ons mee en tilt alle boodschappen in de auto. Dit paste bijna niet! Hahahahahahah. We hebben lekker pannenkoeken gemaakt gewoon omdat we er zin in hadden. ’s Avonds hebben we opgepast bij Jessica en Harm want die moesten met spoed ergens heen.. Anouk lag al snel op de bank te slapen.. en ook Suzanne was erg moe.. Suzanne besloot terug te gaan naar het Kruispunt om te gaan slapen. Daar zat ik dan met Anouk op de bank, Buurman en Buurman te kijken in het mooie land Suriname…

Reacties op mijn oude reisblog:

Mam schrijft:05 Nov 2013, 10:20
Fijn dat je een laptop kan lenen, zo kan je toch weer aan de gang, vergeet het niet gelijk op je stick te zetten. En voor ons is het leuk om weer een verhaal te lezen, en wat voor verhaal! Best een raar idee dat ze daar geen winter kennen en niet weten wat sneeuw is, maar door jou uitleg nu wel. Deze week de laatste stage week geniet van je kinderen en verwen ze nog maar wat. Want voor dat je het weet zit je weer in het koude kikkerlandje.
Liefs mam xx

Corien schrijft:05 Nov 2013, 15:16
Fijn weer iets van je te lezen En idd raar dat daar geen sneeuw valt Hier is het nu echt herfst regen hagel wind Dus geniet nog maar lekker ff daar van het mooie weer en je lieve kindertjes liefs van ons

Wilma schrijft:05 Nov 2013, 16:40
Weer een mooi verhaal. Als ik het goed begrijp is dit je laatste stage week? En nu vakantie vieren? Liefs van mij. doei doei.

Ineke vd Stoep schrijft:05 Nov 2013, 17:16
wat doen jullie veel op school! ik heb daar niet zo'n verstand van maar jullie zijn wel erg creatief hoor! Wat een raar idee dat jullie al weer bijna richting Nederland komen. Eerst nog vakantie he? heel veel plezier daar nog en geniet maar lekker want hier is het echt vreselijk!! het regent, en regent, en regent, en regent. Het is denk ik allemaal gevallen als jullie terug zijn. haha.

Riet schrijft:05 Nov 2013, 17:48
Weer bedankt voor je mooie verhalen!!!! Liefs vanuit een regenachtig ulrum xx

AKO schrijft:05 Nov 2013, 19:10
HA DIE GERMA,
IK DENK EVEN EEN VERHAAL LEZEN, MAAR HET EVEN KON IK WEL VERGETEN. DE BELEVENISSEN VAN EEN WEEK OP 1 DAG NA, MEID WAT EEN TOF STUK OM DE LEZEN. GENIETEN IEDERE KEER WEER. LEUK OOK DE REACTIES VAN DE KINDEREN, ZIJ KENNEN GEEN SNEEUW ZOALS WIJ HIER IN NEDERLAND. ANDERS OM KENNEN WIJ EEN HELEBOEL ZAKEN NIET DIE VOOR HUN WEER HEEL GEWOON ZIJN. WE LEVEN ALLEN IN EEN RARA MAAR TOCH HEEL MOOI GESCHAPEN WERELD. DOE EEN IEDER DE GROETEN EN TOT DE VOLGENDE KEER LIEFS PAP XXXX

Henny schrijft:05 Nov 2013, 21:16
Lieve groeten van ons en opnieuw genoten van je verhaal!
Fijn om te lezen dat je zo geniet!!!