3-11-13
We zijn de zondag dit keer gestart met het oppassen bij Harm en Jessica. Ze moesten weer naar het ziekenhuis toe en daarom hebben we op hun kinderen gepast. Mattias en Christian. De kinderen hebben heerlijk op de playstation gespeeld met Anouk (zie er niet zo heel veel van kon, wel leuk voor de kinderen want die wonnen steeeds :P) Voordat ze weg gingen vertelde Harm dat er een zonsverduistering zou zijn rond kwart voor 11. Het zou dan vijf minuten helemaal donker zijn. Ik rond kwart voor 11 mijn camera op filmen gezet.. wij zaten in spanning te wachten.. maar erg donker werd het niet. Om kwart voor niks, om tien voor niks, om 5 voor niks, om 11 uur niks.. Nou ik weet niet wat ze hier in Suriname een zonsverduistering noemen.. maar erg donker was het niet!
De middag hebben we doorgebracht in de Hermitage Mall.. We waren eerst richting de stad gegaan maar alles was er dicht van wegen het Hindoestaanse feest Divali (het lichtjes feest). Beetje dom van ons, daarom zijn we maar richting de Hermitage Mall gegaan, want die is meestal wel open. We waren daar om half 4 en zijn eerst maar even wat gaan drinken bij de mac en genieten van de wifi. Rond 4 uur gingen de winkels open.. De avond hebben we lekker chill doorgebracht met een filmpje.. om vervolgens rustig te gaan slapen.. Maar dit idee van rustig slapen werd bruut verstoord door onze blaffende hond Boris en zijn vriend..

4-11-13
Vandaag is onze laatste week op stage aangebroken! Gister was het Divali geweest.. en omdat er veel Hindoestaanse kinderen op onze stage school zitten hadden ze eten meegenomen. Mijn werkbegeleidster vertelde mij dat we het eten van de kinderen als christen niet mochten aannemen of opeten. Het eten is door de ouders geofferd tijdens Divali. En daarom kunnen wij het als christen niet meer eten. Gelukkig begrepen de kinderen dit, en vonden ze het niet erg dat ik het niet aannam. Tijdens de pauze komt Nishant naar mij toe; Juf weet u het nummer van de politie? Nee Nishant vertel? 114. Weet je wat het nummer van de politie in Nederland is? Nee, vertel? 112. Dan vervolgd Nishant; ja de politie is Nederland is heel sterkt en goed. De politie van Suriname doet nooit wat, die rijden alleen maar rondjes en helpen helemaal niemand.
s’ Middags hebben we heeeeeeerlijk knakworstjes in bladerdeeg gegeten. Ik had de knakworst gemaakt, wilde ze in de oven doen.. maar merkte toen dat de oven het niet deed. Hmm fijn! Daarom heb ik Tanja en Herma heel lief aangekeken of onze worstendingen bij hun in de oven mochten. Via facebook zouden ze dan wel doorgeven wanneer ze klaar zouden zijn.
OKE, DIT IS HEEEEEERLIJK NIEUWS. IK HEB EEN LEENLAPTOP VAN JENNIFER EN EDDY GEKREGEN. HIERDOOR KAN IK WEER LEKKER BLOGS SCHRIJVEN, FACEBOOK BEZOEKEN, EN MIJN SCHOOL WERK MAKEN! YEAAAAAAH.
Op het avondprogramma stond natuurlijk weer: salsa les! Even dachten we dat het onze geluksdag was, toen we aan kwamen lopen kwam er een bus aanrijden. Ongeveer voor het eerst in de tijd dat we hier nu zijn trokken we een klein sprintje. Maar voor niks… de bus reed gewoon door. We besloten om maar een stukje te gaan lopen. Misschien dat als we naar Sunnypoint zouden lopen we meer kans maakten op een bus. Onderweg moesten we natuurlijk erg oppassen voor slangbermen, oftewel bermslangen. In de verte kwam al een PLK bus aan.. Aangekomen bij de eindhalte van PLK moesten we natuurlijk nog een stukje lopen door de stad naar ’t Vat. Het was niet normaal, de hormonen van de Surinaamse mannen gierden weer door hun lijf. De meest originele openingszinnen werden gemaakt; Jullie zijn mooi, maar jij bent de mooiste. Een tip: als je veel zelfvertrouwen wilt krijgen als vrouw, ga dan naar Suriname!

5-11-13
Voor ons dossier moeten we onderzoeken hoe de organisatie is op onze stageschool. Mijn werkbegeleidster had ik een vragenlijst laten invullen met onder andere de vraag: ‘Wat vindt u van het pedagogische klimaat op school?’ Het antwoord was als volgt: ‘Goed. Wij hebben een tropisch klimaat, meestal zon en soms regen. Ik kon het niet laten om dit meteen te vertellen aan Suzanne (want die had de vragenlijsten gemaakt) Suzanne had het niet meer, en kon alleen nog maar lachen. Al lachend kwamen we aan bij Anouk en vertelde haar wat er ingevuld was. Eigenlijk is dit helemaal niet om te lachen, want als je als leerkracht niet weet wat pedagogisch klimaat is.. is dat erg! Maar het antwoord was zo lachwekkend dat we niet niet konden lachen..
Nishant: Juf Germa u bent zo schattig als een ijsbeer! Een ijsbeer Nishant? Hoe ziet een ijsbeer eruit dan? Ja gewoon juf. 2 van die witte sneeuw bolletjes op elkaar, met van die takjes eruit als armen.
Vandaag heb ik keihard aan mijn opdrachten gewerkt, en bijna alles wat ik kwijt ben geraakt door mijn kapotte laptop heb ik overnieuw gemaakt. Ik kan je vertellen dit was erg leuk om te doen (not!) Maarja kan maar beter het overnieuw maken, dan dat ik erachter kom dat mijn opdrachten niet meer te redden zijn..

6-11-13
Zooo omdat we de kinderen graag iets mee willen geven als traktatie zijn we vandaag (na stage) opstap gegaan voor spulletjes. We wilde de kinderen graag iets geven wat ze goed konden gebruiken! Rond 2 uur stonden we te wachten bij de Chinees, en de bus kwam wonden boven wonder meteen aanrijden. Het was onze geluksdag. We hebben meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog even souvenirs te kopen. Eerst zijn we naar de Shana geweest om de nieuwe collectie te bekijken, daarna naar de horloge winkel voor Suzanne. In de horloge winkel hebben Anouk en ik meteen een klein school uniformpje mee genomen (als aandenken). Daarna zijn we door gegaan naar de Kirpalani, hier hebben we schoolspullen gekocht voor in het pakket voor onze werkbegeleidsters. En natuurlijk iets voor de kinderen. Omdat ze hier in Suriname nergens stickers verkopen zijn we nog door gegaan naar de Pico Bello om daar stickers te kopen. Want stickers kunnen ze hier altijd wel gebruiken… Met volgepropte tassen zijn we richting ’t Vat gelopen om daar heerlijk te eten en ons daarna uit te leven tijdens een Salsa les. Jaaaa op woensdag denk je nu? Ja op woensdag want aangezien we GEVORDERDEN zijn mogen we nu op de maandag en woensdag trainen.. Jippppie! Toen we thuis kwamen hebben we de worstenbroodjes in de oven gegooid; dit is een onderdeel voor de traktatie van de kinderen. Daarna ben ik begonnen met het schrijven van een kaartje aan de kinderen. Ik heb een potlood gegeven met daarop een ballon, die ballon zat vastgebonden met een touwtje en aan dat touwtje zal een kaartje. Ja het was een hele constructie maar dat was het waard! Na het inpakken van het pakket voor mijn werkbegeleidster was het inmiddels al half 12 en ben ik maar snel mijn bed in gedoken! Zzzzzzzzzzzzzzzzzzz.

7-11-13
‘Vandaag is dat dan zover, mijn laatste stagedag’ Dit besef ik als ik vanmorgen wakker wordt. Er vrolijk wordt ik er niet van.. Jammer dat de tijd zo snel gegaan is. Gelukkig heb ik de kinderen veel liefde mogen geven en aandacht. Op weg naar stage krijg ik toch wel een raar gevoel in mijn maag. Als ik op stage aankomen krijg ik van de kinderen allemaal lieve brieven, echt heerlijk om deze te lezen. Eentje springt er toch wel uit: Liefe juf germa. Ik hoow van je. Je ben eg lief voor mei. Ik ga je eg misse weet ge waarom omdat je eg lief was. Ik hooi van je juf Germa. Ik hooi eg van je. Vijne dag in Nederland en versigtig zijn. Ik ga je eg missen. Ik ga alleen aan je denken. Joshua (jozua)Nou dit is toch om blij van te worden! Ik heb nog een heerlijke dag met de kinderen gehad. De traktatie vonden ze erg leuk en lekker. Ze waren er heel erg blij mee. Samen hebben we nog een groepsfoto gemaakt, ééntje met mij en ééntje zonder mij. Nadat de school afgelopen was kreeg ik van elk kind een brasa (knuffel). Ze waren niet weg te krijgen. Zelfs van de directrice van de school kregen wij alle 3 (Suzanne, Anouk en ik) Gods zegen mee en een brasa. Het was erg leuk om zo onze stageperiode af te sluiten. Met veel plezier kijken we terug op onze ervaringen!

8-11-13
Daar gaat de wekker.. we moeten naar de kweekschool! Ooooooooohhhh zucht kreun steun. Niks anders kan ik uitbrengen. Ik loop de kamer uit richting Anouk.. Ooo Anouk ik haat.. Germa Germa Germa weet je wie gemaild heeft? De directrice! Yeaaaaaah. Dat betekend dat we niet helemaal naar de kweekschool toe hoeven. Ik ren weer terug naar mijn kamer; ‘Suzan sluit je ogen, doe de dekens over je heen en ga weer verder slapen, ze heeft gemaild!’ Dit is dat ook wat te gaan doen heerlijk verder slapen.. maar dit duurde niet lang, want al snel hebben we door dat we niet meer kunnen slapen. We pakken onze laptop er maar bij en gaan wat school opdrachten maken. De hele morgen zijn we bezig met het maken van opdrachten. Daarna besluit ik met Suus een heerlijke duik te nemen in het zwembad.. en een beetje bij te bruinen. Nou geloof me dit is eerder rood geworden. We zijn al 2 maanden in Suriname en verbranden doe ik nog steeds.. ’s Middags heb ik even lekker een dutje gedaan in de hangmat (gewoon omdat het kan!) Rond een uurtje of 3 was het plan om naar de stad te gaan.. maar een dikke tropische regenbui liet dit plan in het water lopen.. tegen een uurtje of 4 was het dan weer droog. Daar gingen we weer vol goede moet richting de stad. Lekker even chillen aan de waterkant, genieten van het uitzicht en een chiller. Heerlijk eten bij Zuz&zo, echt heeeeeeel lekker. Onder het genot van livemuziek. We merkte dat we er trek hadden in een lekker toetje, een lekker ijsje. Maar tot onze grote spijt was dit niet op de kaart te bekennen. Daarom zijn we nog maar even een ijsje gaan eten bij ons stamcafe ’t vat! Rond 10 uur zijn we weer terug gegaan richting huis. Nu gaan ik lekker mijn oogjes sluiten, want morgen gaan we de lucht in voor een rondje Paramaribo!

Reacties op mijn oude reisblog:

ineke pontierschrijft:09 Nov 2013, 08:37
He wat leuk om weer een verslag te lezen.
Geniet er nog maar van... Een lieve groet van ons.:-)

Marielleschrijft:09 Nov 2013, 12:25
De tijd gaat inderdaad erg snel, over 4 weken, min 1 dag, ben je alweer terug in Nederland. Geniet nog lekker!X

Mamschrijft:09 Nov 2013, 14:14
Wat een mooi en leuk verhaal weer, de kinderen zullen jullie niet gauw vergeten( en jullie hun niet) Geniet met elkaar nog van de laatste weken, en daarna zullen ook wij moeten wennen dat er GEEN verhalen meer van jou te lezen zijn, dat is raar!Een fijn weekend en volgende week succes daar op de PABO, ben heel benieuwd! Dikke knuffel Mam

Corienschrijft:09 Nov 2013, 14:15
Weer een leuk verslag Geniet nog maar ff de laatste weekjes Liefs en groetjes van ons

mennaschrijft:09 Nov 2013, 18:28
hey meid....elk verhaal is wel weer een bijzonder verhaal, leuk om et elke keer weer te lezen..... geniet nog maar lekker van alle leuke dingen die jullie gaan doen en beleven....
liefs xxx en een dikke knuff van Kevin

Teaschrijft:09 Nov 2013, 21:36
geweldig verslag weer. En ook zo leuk dat je het volhoudt steeds. Het is inderdaad snel gegaan zeg ! Geniet nog van de laatste tijd en van Curacao ! xx

AKOschrijft:10 Nov 2013, 11:53
Lieve Germa,
Na eenafscheid volgt ook altijd een nieuw begin. Een nieuw uitdaging daar voor jullie op de Pabo. Leuk dat de kindren briefjes gemaakt hebben, zal ze zeker lezen als je terug bent. Het stukje over het klimaat spreekt boekdelen, zo zie je maar dat de situtie daar bij jullie heel anders is. Dat er smakelijk om gelachen is, dat is ook wel logies. Dat zouden we hier ook doen, je zou dan een kleur kreigenals en rode biet. Maar dat zie je bij bruine mensen bijna niet. Super dat de directrice jullie de zegen van God toewenst. Dit zegt veel over haar waardering richting jullie. Op naar een andere uitdaging, die ook weer veel ervaring zal geven voor de toekomst. Maak er met z'n allen iets moois van, doe je best je kunt het. Liefs knuffel Pap

Rietschrijft:10 Nov 2013, 12:23
Leuk weer de verhalen van je te lezen. Jammer dat de stage er op zit. Op naar iets nieuws!!!! Veel plezier op Curaçao!!!!! Een lieve brasa van mij, xx