11-11-13
Om 5 uur zijn we opgestaan om naar het ACI te gaan. We hadden gehoord dat je vroeg bij de bus moet staan omdat je anders niet in de bus past. Rond 6 uur stonden we bij de bus. En ze hadden gelijk, veel bussen reden door omdat ze al helemaal vol zaten. Gelukkig hadden we als snel een bus te pakken. Rond 6:50 waren we op het ACI. We zijn opzoek gegaan naar Mevrouw Oliviera. De conciërge sprak ons aan, wij vertelde hem dat we opzoek waren naar Mevrouw Oliviera. ‘Die is er niet’ zei hij. Wij keken elkaar aan, nee dachten we. ‘Grapje’ zei hij daarna. Gelukkig maar, want zo vroeg in de ochtend hadden we nog geen behoefte aan grapjes. Door de conciërge werden we naar boven gebracht. Halverwege de trap kwam Mevrouw Oliviera aanlopen met de onder directeuren. We hebben ons voorgesteld en ze heeft ons meegenomen naar buiten. Daar werd de vlaggenparade gehouden. Drie meiden stonden bij de vlag om hem te hijsen, de rest stond er omheen. ‘We zingen nu het volkslied uit volle borst’ Nou erg vol was het niet. Na het volkslied werden we naar voren geroepen. (daar stonden we een beetje van te kijken) We werden voorgesteld door Mevrouw Oliviera, moeten onze naam zeggen, en ze vertelde wat we hier kwamen doen. Daarna hebben we een rondleiding door de school gekregen van één van de onder directeuren. Het was een erg vriendelijke man! We hebben elk lokaal bekeken, en verschillende docenten ontmoeten. De sfeer was erg positief. Na de rondleiding zijn we naar het kantoor van Mevrouw Oliviera gegaan om het rooster te bekijken, en de opdracht te bespreken. We mochten zelf ons rooster samen stellen. We hebben vakken gekozen om te volgen die ons leuk en relevant leken. We hebben als opdracht meegekregen dat we een discussie met de studenten moeten voeren, en een workshop/presentatie moeten geven. Het thema moesten we bespreken met Mevrouw Oliviera. We hebben afgesproken dat we eerst de lesweek volgen en op vrijdag een presentatie geven. Het thema mochten we zelf bepalen en dan donderdag aan haar doorgeven. De maandag op het ACI is echt een oriëntatie geweest. Omdat ik geen verwachting gesteld had, viel me het alles mee. De docenten waren vriendelijk, de sfeer was positief en het gebouw zag er prima uit. Ik zeg op naar dag 2!

12-11-13
Onze eerste echte lesdag op het ACI. Rond half 9 zou onze eerste les zijn; Tekenen. Rond half 7 zijn we opgestaan en zijn we richting de bus gelopen. Omdat het wat later was, waren er veel minder bussen (dit wisten wij niet). Het was erg vervelend, en kwamen daardoor iets te laat. Gelukkig vond de leerkracht dit niet erg en mochten we zijn les bijwonen. In de les waren de studenten bezig met een opdracht die ze op het examen zouden krijgen. Ze moesten een collage maken. Ze moesten een plaatje uit een tijdschrift of een foto opplakken en deze verder tekenen met wasco. Het plaatjes moest uiteindelijk niet meer opvallen in de tekening. De leerlingen krijgen voor hun examen drie onderdelen; Papiertekenen, Bordtekenen en Theorie. Papiertekenen weegt 1 keer, de andere onderdelen 2 keer. De studenten waren erg hard aan het werk om te oefenen met de techniek. Dit was erg leuk om te zien. Ik kan zeggen dat ik dit wel mis op de GH. We hebben wel theorie of expressie tekenen maar geen papiertekenen of bordtekenen. Het is makkelijk dat alles bij ons met de computer en het digiboard kan, maar erg creatief worden we er niet van. De studenten hebben theorie gehad over de ontwikkeling van het tekenen bij kinderen. De krabbelperiode +- 2 tot +- 4 jaar en de Periode van de begripsafbeelding +- 4 tot +-12 jaar. De leerkracht was erg open naar ons toe, en erg vriendelijk. Ik voelde me veilig in het lokaal, door de positieve sfeer. Ik voelde me totaal geen gast. De leerkracht heeft ons een aantal voorbeelden gegeven waar hij les over geeft. Dit was erg interessant om te horen. Ik merk dat ik het jammer vind dat je dit niet als vak aangeboden krijgt op de GH. Het tekenen van een poppetje is al heel essentieel. Je kunt als juf moeilijk een poppetje tekenen die in verhouding niet klopt. Hierdoor geef je geen goed voorbeeld. Na deze les was het de bedoeling dat we handvaardigheid zouden volgen, maar deze docent was niet aanwezig. Hierdoor konden we de les niet volgen. Dit vonden we erg jammer. Maar dit betekende wel dat onze lesdag over was.. en dat we lekker naar huis konden. Nou dat lekker naar huis konden we op onze buik schrijven want we hebben uren staan wachten op een PLK bus. Ik weet niet waar die bussen overdag zijn, maar rijden doen ze niet. Daarom hebben we maar een bus richting de stad gepakt, en zijn we lekker wezen eten in de stad. Bij de popeye’s hebben we heerlijk gegeten. Daarna hebben we in de stad met nog twee vrienden heerlijk rondgelopen.. Even wat winkels naar binnen en naar buiten. Toen was het toch maar weer tijd om naar huis te gaan.. Thuis aangekomen hebben we wat voor school gedaan en lekker buiten gezeten. ‘Bij het volgende stukje moeten mensen met een zwakke maag maar even hun ogen dicht doen’ Buiten hadden we een vuilniszak neergezet omdat we te lui waren om deze naar de vuilnisbak te brengen. Maar aangezien het in Suriname altijd heerlijk warm is en alles lekker gaat broeien was dit niet zo’n goed idee. Af en aan liepen er mieren naar de zak. Ik dacht bij mezelf ‘kom laat ik de zak even op gaan ruimen’. Ik wilde de zak oppakken, en wist niet hoe snel ik deze weer terug op de grond liet vallen. Onder de zak kronkelde er een klein leger maden. Die zich lekker warm onder de vuilniszak hadden verborgen. BAH! We wisten niet hoe snel we alles buiten schoon moesten maken. Alles aan de kant vegen en dweilen maar. Brrrrr. Nooit meer zullen we een vuilniszak buiten laten staan.. en omdat we in zo’n lekkere schoonmaak bui waren hebben we maar gezellig de film Assepoester 3 gekeken om de dag af te sluiten….

13-11-13
Vandaag zouden we Aardrijkskunde, Opvoedkunde en Kleuter Pedagogiek volgen. De aardrijkskunde les begon om 7;45 in lokaal 11. Om half 7 stonden we al bij de bus te wachten. Één uur en een kwartier van te voren. Opzich zaten we vrij snel in een bus, maar er was flinke file in de stad en de chauffeur had niet zo’n haast. Hierdoor zijn we weer te laat gekomen. Rond 8;00 waren we op het ACI. We vonden het niet netjes en onbeleefd om zomaar de les binnen te stappen. Daarom hebben we gewacht op de volgende les; opvoedkunde. De les begon om 8;30. De theorie die gegeven werd tijdens de les opvoedkunde was voor een repetitie. De studenten hebben volgende week repetitie week. De studenten hebben allemaal een stencil bij zich waar de theorie opstaat. De leerkracht neemt het stencil met ze door, en bespreek mogelijke vragen. Het is een beetje voorkauwen van de leerstof. De leerkracht stelt een vraag en de studenten geven antwoord. Dit gaat het hele les uur zo door. De stof die behandeld werd is wel interessant. Ze heeft het gehad over het klassengesprek, het verschil tussen leren en onderwijzen, leren en rijpen en over materiële en formele vorming. Hier in Suriname heet een goede klassfeer, een goede klasgeest. Toen ze het over vernieuwingen in het basisonderwijs ging het bij één punt over ‘verschillende tempo in het leren’. Ze zei; “Bij het Surinaamse onderwijs is het klassikaal. Er zijn te grote klassen, de juf kan een kind niet apart nemen. Als je niet mee kan komen met de rest is dat pech voor jou en dan moet je blijven zitten. In andere landen is er aandacht voor de ontwikkeling van elk kind apart. Maar hier in Suriname is dat niet zo.” Ze zijn er dus wel bewust van. Maar er wordt weinig tot niks mee gedaan. Daarna had ze het over de hoofdoorzaken van blijven zitten en de gevolgen voor het kind. Ze zei: “Het is voor het kind dus zeker niet gunstig dat het blijft zitten.” Dus ze weten het wel, maar er wordt niet verteld hoe je er dan wel aandacht aan moet geven. Dat vind ik een beetje jammer. Na deze les hadden we Kleuter Pedagogiek. De les ging over de organisatie van de kleuterschool. Ze begon heel netjes bij het herhalen van het doel, en ging daarna verder over de organisatie. Daartussen behandelde ze nog de hoeken, inrichting lokaal en stimulerende leeromgeving. De themahoek wordt hier de moderne hoek genoemd. Ze vroeg de klas wat de meest verwaarloosde hoek was in de klas. Dit was de Lees-hoek. Ik heb tot nu toe twee keer stage gelopen bij de kleuters; (dit door mijn bovenbouw specialisatie) maar ik kan je vertellen dat in Nederland die hoeken ook verwaarloost worden. De kinderen worden een beetje losgelaten, er zit geen doel achter. Ze worden niet gestimuleerd! In Nederland is het heel normaal dat je genoeg meubilair in je klas hebt. Stoelen, tafels en kasten. Maar in Suriname moet je daar goed over nadenken omdat er vaak een te kort is aan stoelen en tafels. Ze liet de studenten discussiëren over dit onderwerp; wie is er verantwoordelijk voor de stoelen en tafels? De conclusie was dat het de verantwoordelijkheid was van de overheid. “Alleen kan je niet op de Surinaamse overheid rekenen, daarom moet jezelf het heft in handen nemen,” vertelde de leerkracht.Ze moeten creatief zijn en vooruit plannen om de inrichting van hun lokaal op tijd af te hebben.
Na de lesdag hebben we lekker in de stad geluncht bij Zuz&Zo.. een heerlijke sandwich met bacon, kip en eiersalade. Woooow heb niet vaak zo’n lekkere sandwich gegeten. Suzanne en ik zijn in de stad gebleven omdat we die avond salsa les hadden bij ’t Vat. We hebben de dag doorgebracht in de palmentuin. We dachten even heerlijk op de bankjes in de palmentuin te liggen. Maar als snel kwam er een vrouw aan lopen die ons ‘vriendelijk’ verzocht om niet op de bankjes te liggen. Hmmm daar ging ons heerlijke idee. Daarom gingen we maar naar ’t Vat toe om een drankje te doen, en alvast een onderwerp voor onze presentatie te bedenken. Rond een uurtje of 17;00 besloten we om nog even een kijkje te nemen bij de waterkant. Even lekker op de rand zitten en genieten van de mooie natuur. Maar op een gegeven moment kwam er een zwerver aan, met een broek die bijna geen broek meer was.. en toen zagen we een stukje natuur wat we liever niet meer wilde zien. Snel zijn we maar weer terug gegaan naar ’t Vat om wat te eten. Al was onze eetlust wel een stukje minder. Die avond hebben we heerlijk onze voetjes van de vloer gebracht met een heeeeeerlijke salsa les.

14-11-13
Vandaag was het tijd voor Logopedie en Geschiedenis. Ik had er veel zin in deze dag omdat ik de les Logopedie me erg interessant leek. Ik snap eigenlijk ook niet waarom wij deze les niet op school krijgen. Juist als leerkracht moet je goed weten hoe je woorden uitspreekt. De leerkracht leerde de studenten de “Nederlandse W” aan.Ze zei dat je bij deze W je onderlip tegen je bovenlanden zet, daardoor is het geen bilabiale klank. Bij zo’n klank gebruik je namelijk beide lippen. Bij de “Surinaamse W” doe je dit wel, dus dat is wel een bilabiale klank. De studenten moesten ‘wie weet waar Willem Wouter woont, Willen Wouter woont waar hij wonen wilt’ dit was erg grappig om te horen. Het was vooral veel spreken deze les. Op het bord stonden allerlei klanken en zinnen die de studenten moesten uitspreken. Ook was er een hoofdstuk in het boek die ging over; woorden die Surinamers verkeerd uitspreken. Maar Anouk, Suzanne en ik kwamen erachter dat wij ook woorden verkeerd uitspreken? Bij Griekse leenwoorden gebruik je namelijk de eu als ui. Dus Zeus = Zuis, Pseudoniem = Psuidoniem, Therapeut = Therapuit. Bij Franse leenwoorden spreek je de au uit als oo. Dus het is niet ch A ffeur, maar ch OO feur. Dus ook voor ons was dit heel leerzaam.
De geschiedenis les begon een half uur later omdat de docent nog ergens heen moest. De studenten bleven netjes in het lokaal wachten. (dit zou in Nederland niet gebeuren, daar waren de student al lang weggegaan) De studenten hadden al bepaalde aantekeningen op het bord geschreven, en moesten dit overnemen in hun schrift. Dit was stof voor de repetitie. De les ging over de evolutie van de mens, er zijn vier groepen; Zuid of Afrika, Rechtoplopende mens, Neaderdal mens en de Homosapien. Toen ze terug kwam, startte ze met haar les. De enige jongen die in de les zat, vroeg of ze ons even wilde voorstellen. Hij wilde maar al te graag weten wie de nieuwe studenten waren. We hebben onszelf voorgesteld. Daarna begon ze aan de les over de evolutietheorie. Ook deze leerkracht begon een discussie over dit onderwerp. Ze vroeg waar ze in geloofden; evolutietheorie of het scheppingsverhaal. Na een discussie erover vroeg één van de studenten wat de leerkracht er zelf van dacht. Ze zei: “Ik geloof natuurlijk dat ik geschapen ben door God!” De studenten riepen daarop: “AMEN AMEN.” Het is erg leuk om te zien dat de communicatie tussen leerkracht en leerling zo open is. Hierdoor word de sfeer in de klas alleen maar beter. Na de les zijn we naar Mevrouw Oliviera gegaan om ons onderwerp voor onze presentatie uit te leggen. We hebben gekozen voor het onderwerp samenwerkend leren bij kleuters. We willen tijdens de presentatie voor afwisseling zorgen door; theorie, werkvormen en discussie uit te voeren.
Thuis aangekomen wilde ik de was in de wasmachine stoppen, maar al snel stond ik weer binnen te gillen! Ieuw, hier zitten 3 (!) slangen! En jahoor, aan het hek bij ons terras zaten gewoon 3 slangen. Snel ben ik naar een huis gerend en gevraagd of ze ons misschien even wilde helpen. 5 mannen die hier op het terrein aan het werk waren kwamen aanlopen met grote houten planken. Slang nummer 1 ging er in sneltreinvaart vandoor, slang nummer 2 kreeg er van langs met de plank en slang nummer 3 was nergens meer te bekennen: aaaaaaaah! Maar goed, na het slangenavontuur was het tijd om te koken. Na het eten was het weer eens tijd voor een siësta. Na een heerlijke, lange siësta (om 16:45 uur werd ik weer wakker) kwam er weer een beetje leven in het huis. Met de meiden van de salsa hadden we afgesproken om naar Havana Lounge te gaan: drankje doen en wie weet ook nog met de voetjes van de vloer. Elke donderdag is het namelijk salsadansen bij Havana. Natuurlijk was onze chauffeur paraat om ons te brengen naar Havana. Toen we aankwamen bij Havana Lounge waren de meiden van de salsa er al. Het salsadansen viel uiteindelijk een beetje tegen. Toen de dj over ging naar andere muziek heb ik me prima vermaakt. Maar er waren zoveel stagiaires in Havana Lounge dat ik het gevoel had dat er een blik Nederlandse stagiaires was opengetrokken. Na een hele leuke avond was het weer tijd om Patrick te bellen. We moesten nog een half uurtje wachten en omdat het binnen zo warm was gingen we buiten maar wachten op onze taxi. Buiten kwam een jongen bij ons staan en na een heel erg slijmerig verhaal, over mattie’s en poppetjes, wou hij graag onze namen weten. Ik stelde me voor als Anna (ik dacht jij hoeft mijn naam niet te weten), Anouk als Marie en Suzanne als: Freek! Ik kon mijn lachen niet inhouden en plaste bijna in mijn broek. Vooral om het serieuze gezicht van Suzanne; ik ben Freek. De jongen had het snel door en zei; ‘Jij liegt’. Suzanne zei; ‘Ja sorry dat ik loog’ en daarna wist ze even niet meer wat ze moest zeggen dus zei ik maar; ‘Ja ze heet debora’ (Sorry iets beters kon ik op dat moment niet verzinnen) Gelukkig kwam Patrick al snel aanrijden en heeft hij ons zonder kleerscheuren thuis afgezet…

15-11-13
Vandaag was het dan zo ver de dag voor onze presentatie. We hebben het goed voorbereid en wisten precies wat we wilde vertellen en over wilde brengen. Ik moet zeggen dat ik het heel spannend vond. Want presenteren voor Surinaamse studenten is wat anders dan voor Nederlandse studenten. Dit zeg ik omdat we dit ook al ervaren hadden dat er een verschil was tussen Surinaamse en Nederlandse kinderen. Waarschijnlijk zouden we de instructie weer een paar keer moeten herhalen.Toen we de klas binnen gingen, hebben ik eerst de dingen op het bord geschreven. De belangrijkste punten van de theorie. Ik was nog bezig met Anouk met schrijven, Suzanne was alvast begonnen met de inleiding van de presentatie. De studenten waren erg enthousiast. Dat was erg fijn! Suzanne begon met de vraag; wat is samenwerken. Ze heeft het via een woordweb gedaan. Omdat er niet veel reactie uit de klas kwam heeft ze haar vraagstelling aangepast. Hierdoor kwamen er meer punten over samenwerken naar voren. De punten heb ik in het woordweb geschreven. Daarna kwam de stelling ‘Kleuters kunnen niet samenwerken’. Suzanne vertelde dat kleuters egocentrisch zijn aangelegd (erg op zichzelf gericht). De leerlingen zeiden dat ze het niet mee eens waren, want kleuters kunnen toch ook spelen in een hoek. Toen Suzanne vroeg of iemand het nog eens was met de stelling, reageerde er niemand. Toch was de bedoeling dat hier nog argumenten voor kwamen. “Nu doen we even alsof we het eens zijn met de stelling, wat voor argumenten zou je dan noemen?”Het duurde even voordat ze begrepen wat Suzanne bedoelde. Ze noemde als argumenten, dat kleuters nog wel begeleid moeten worden. Dat vond ik een hele goede. Het was erg leuk om te zien dat de studenten zo betrokken reageerde en zo goed mee deden. Daarna heeft Anouk een stuk theorie uitgelegd over samenwerken. Ze vertelde over het belang van samenwerken, in welke activiteiten je het kon toepassen en welke werkvormen je kon gebruiken bij de kleuters. Daarna heb ik met de studenten een werkvorm gedaan. Ik heb met de studenten geëvalueerd aan de hand van de placemat. Ik heb de werking van de placemat zo goed mogelijk geprobeerd uit te leggen. Ik heb erg op mijn praten gelet, vooral op mijn snelheid. Eerst moesten ze individueel opschrijven wat ze nog wisten van de les. Daarna moesten ze het belangrijkste opschrijven in het midden. Dit moesten ze samen bespreken. In het begin hadden ze de opdracht niet begrepen. We hebben het apart per groepje nog even herhaald. Daarna hadden ze allemaal door wat ze moesten doen. Sommigen hadden het kort en krachtig opgeschreven, anderen maakten er een heel groot verhaal van. Als laatste hebben we de studenten gevraagd of ze de dingen die ze geleerd hadden wilde toepassen in hun eigen stage; dit wilde ze graag doen. We hebben ze ook naar voorbeelden gevraagd hier kwamen leuke dingen uit. Zoals dat ze de binnen- en buitenkring toe wilden passen. Dat je bij samenwerken verdraagzaam moest zijn. Dat samenwerken belangrijk was. De leerkracht die ons beoordeeld heeft vond het ook heel leuk. Ze heeft onze beoordeling niet vanuit feedback geschreven maar vooral commentaar opgeschreven zoals; Aangeven van de tijd bij een opdracht, jezelf introduceren aan het begin en meer aanschouwelijk materiaal meenemen.

Ik heb het enorm naar mijn zin gehad op het ACI. De week is super snel gegaan. De leerkrachten waren erg aardig en de studenten waren erg geboeid. We waren altijd welkom tijdens de lessen, en mochten overal kijken. Het is erg leuk om les te volgen in een andere cultuur. Ik heb veel geleerd deze week, het is zeker de moeite waar geweest om dit mee te maken!

Reacties op mijn oude reisblog:

Mamschrijft:16 Nov 2013, 14:04
Wauw wat een verhaal, en omdat ik toch de meeste tijd op de bank zit met mijn pootje omhoog, vond ik het helemaal niet erg dat het weer zo´n lang verhaal was. Wat fijn dat jullie deze week mochten meemaken, zo kan je inderdaad zien dat het in alle culturen weer anders gaat. En je hebt er ook weer wat van opgestoken, wat je in nederland weer kan gebruiken.
Nou geniet er nog van liefs Mam.

Hennyschrijft:17 Nov 2013, 11:07
Inderdaad weer een leuk verhaal, we zien het allemaal voor ons!! Geniet van deze laatste momenten,..
Liefs van ons