germaoosterheerd.reismee.nl

Fietsen, Paramaribo Zoo, Vreemdelingenpolitie en geen stroom!

16-11-13
Vandaag hebben we een heerlijke luie dag gehad. We waren allemaal al redelijk vroeg wakker.. we zijn heeeerlijk gaan zwemmen, en daarna lekker wezen chillen op het ‘balkon’. Anouk gaat vandaag naar haar familie. Ja Anouk Soekhoe heeft hier familie wonen. (ik ben benieuwd hoe ze het vandaag zal hebben). Suzanne en ik gaan er een lekkere dag bij de waterkant van maken. Nadat we ons eindelijk eens gedoucht en aangekleed hadden gingen we dan op weg. We hebben netjes gewacht op een bus die maar niet kwam.. dus dachten we dan gaan we maar lopen! Het weer was lekker, dus vonden we dit totaal niet erg. Na een tijdje hebben we even in de schaduw staan wachten.. AU! Hoor ik opeens naast mij. Ik kijk Suzanne aan.. die staat rond te springen. Ja hallo er bijt zomaar een rode mier in mijn grote teen. Nadat Suzanne van deze gemene beet is bijgekomen besluiten we maar weer verder te lopen. Dan zien we in de verte een busje aan komen. Yeaaaaah! We stappen in en rond een uurtje of 16;00 waren we in de stad. Daar hebben we lekker met een vriend (Jonathan) aan de waterkant gezeten. Uitkijkend over de Suriname rivier. Na een tijdje kwamen er drie mannen op ons af; ze wilde graag iets aan ons verkopen. Ze vroegen aan mij of ik Frans sprak (uhm zie ik er Frans uit?), nee ik spreek geen Frans. Aan Suzanne vroegen ze hetzelfde, maar aangezien Suzanne wel Frans spreek zei ze JA. Ik keek opzij en kon mijn lach niet inhouden. De man begon een heel verkoop gesprek in het Frans tegen Suzanne. Na een tijdje kon Suzanne het niet meer volhouden, en vertelde aan de mannen dat ze Nederlands kon.. Ik lach helemaal dubbel van het lachen.. De mannen merkte dat we geen interesse hadden en liepen maar vlug door. Op een gegeven moment hoor ik de buik van Suzanne knorren, dit betekend etenstijd. We gaan lekker eten bij Zuz&Zo, en genieten daarna al wachtend op Anouk van een cocktail bij ’t Vat. Anouk komt rond een uur of 22;00 vol met verhalen. Één en al oor luisteren we aandachtig naar haar verhalen. Ze heeft een hele leuke dag gehad met haar familie hier in Suriname.

17-11-13
Vandaag heeft de regering van Suriname besloten om van half 11 tot half 4 heel Suriname af te sluiten van stroom. En omdat Suriname maar één stroom/energie maatschappij heeft is er daarom voor niemand stroom. (behalve voor de mensen met een noodstroommakerding)

18-11-13
Daar liepen we dan richting Zuz&zo om een fiets te huren.. jawel vandaag gaan de meisjes fietsen door Paramaribo. Netjes over de stoep lopen we richting Zuz&zo.. als we langs een stukje moeten waar auto’s op de stoel geparkeerd staan, lopen we voorzichtig over het overgebleven stukje stoep verder… BOEEEM, plotseling rijdt er keihard een brommer tegen m’n hand aan.. ik denk bij mezelf; wat gebeurt hier nou! Anouk hoor ik achter me gillen naar de man op de brommer. De man stopt netjes bij het stoplicht, en biedt zijn excuses aan. Hij zegt; ‘Ja net op het moment dat jij langs de geparkeerde auto’s liepen wilde ik langs je. Maar omdat jij met je hand zwaaide (wat ik niet deed) botste ik tegen je aan, het spijt me, mijn excuses’ Het is al goed meneer. Ik leef nog, en hier niet terug gevlogen te worden naar Nederland. Na deze gebeurtenis lopen we rustig verder richting ons doel; de fietsen. Aangekomen bij de verhuurder vertellen we dat we voor één dag een fiets willen huren. Ja dat kan, heeft u uw legitimatie bij zich. Wij kijken elkaar aan, ($&*#(#, nee dit hadden we niet. We hadden op de website gekeken of dit nodig was maar nergens stond dit vermeld. Uhm nee meneer, op jullie website stond dit niet vermeld. Na wat wikken en wegen krijgen we het dan toch voor elkaar om een fiets te huren op het verzekeringspasje van Anouk. (lang leve Anouk!) Omdat het ons ook nog eens 200 SRD per fiets aan borg kostte, moesten we toch echt eerst even pinnen. Daar gingen we dan het linksrijdende verkeer in van Suriname. Langs het Onafhankelijksheidsplein, via de Waterkant het centrum van Paramaribo in.. opweg naar de pinautomaat. (en dan zul je denken is er niet ééntje dichterbij? Ja vast wel, maar dit is het enige pinautomaat waar Suzanne haar pas geaccepteerd word) Na dit avontuur beginnen we een droge keel te krijgen, en besluiten we bij onze stamkroeg ’t Vat een drankje te doen, en misschien wat eten. Daar gaan we weer op onze trouwe bikiess richting ’t Vat. Na een stevige lunch bij ’t Vat (want ja je moet niet van je fiets vallen) gaan we richting Paramaribo Zoo. Inmiddels zijn onze fietsen omgedoopt is; Freek, Willem en Bob. De weg naar Paramaribo Zoo is niet lastig, maar gelukkig hebben we wel een kaart meegenomen. Alle wegen in de stad zijn éénrichtingswegen dit maakt het rijden iets makkelijker. En je moet gewoon onthouden dat je aan de kant van je horloge moet rijden. (voor mijn zit mijn horloge links) Opeens hoor ik Anouk zeggen; ik hoor de apen al brullen. Als we iets verder rijden komen we langs een asiel.. en ik dacht dat Suzanne slechte oren had! Hahahaha. Even laten komen we aan bij Paramaribo Zoo, ik zal je vertellen stel je er niet zo veel van voor. De entree kost slechts 10 SRD per persoon, dat is omgerekend net 2 euro ofzo. De dieren zitten in hokjes, of achter tralies die erg verroest zijn, en met één harde beuk open te krijgen zijn. Of de dieren zitten helemaal niet in hokjes, zoals de aapjes, die lopen gewoon lekker los. Na wat bezoekjes aan verschillende dieren, zijn we in zo’n vrolijke bui dat we besluiten om te gaan filmen. We filmen de dieren en verzinnen er stemmetjes bij. Dit geeft een hilarisch resultaat. Ondertussen dat wij bezig waren met het filmen van de dieren, en helemaal in ons element zaten, vond een man het nodig om ons te filmen. Jaja zelf in de dierentuin zijn wij de attractie. Na het zoeken van onze soortgenomen, vriendjes en familie besluiten we dat het tijd is om terug te gaan naar de stad. Als we de dierentuin uit fietsen, zit ik op de fiets met een grote glimlach, en denk bij mezelf dit is puur genieten! Op onze trouwe Freek, Willem en Bob rijden we terug naar Zuz&Zo om ze weer veilig terug te brengen naar hun baasje. Echt ik kan je aanraden om te fietsen door Paramaribo, want het is heerlijk! We nemen een kijkje in de Palmentuin, en gaan nog even genieten aan de Waterkant. Rond een uurtje of half 6 besluiten we dat het tijd is om te gaan eten en waar doen we dat; jaja je raadt het al ’t Vat! (ik denk dat ze daar een dikke omzet gemaakt hebben door ons) Want onze buikjes moeten we goed vullen aangezien we straks weer met onze voetjes van de vloer gaan tijdens de Salsa les!

19-11-13
Daar lopen we dan in een lange spijkerbroek met 36 graden richting de bus. (ja lieve mensen, terwijl het bij jullie al bijna vriest is het hier nog heeeeerlijk 36 graden!) Totaal geen zin hebben we vandaag maarja het moet wel. We moeten onze laatste stempel hebben voor in ons paspoort, want anders komen we het land niet uit. Met onze trouwe PLK bus vertrekken we richting de stad, halverwege stappen we over op lijn 9 (jaja ondertussen zijn we aardig betekend met het OV in Suriname). Rond een uur of 12 komen we aan bij de vreemdelingenpolitie. We hebben er maar de hele dag voor uitgetrokken want je weet het maar nooit. Als we binnen stappen is het totaal niet druk, er zijn alleen mensen aan het wachten en er staat geen rij. Mooi! Denken we. We lopen naar het raam waar we vorige keer ook moesten zijn. De vrouw achter het raam, wijst naar een ander raam waar we moeten zijn. Daar achter zit een man, Suzanne legt even onze situatie uit. De man neemt onze paspoorten aan en zegt dat we even mogen plaats nemen. Jaja even denken wij nog. OOSTERHEERD; wordt er na ongeveer 40 minuten geroepen. HUUUU denk ik. Heb ik dit goed gehoord? Ja hoor. SOEKHOE; daar loopt Anouk naar het raam. De man zegt; Heet jij Soekhoe? Ja zegt Anouk. ‘Hu, hoe dan?’: zegt de man. ‘Ja meneer ik heb hier familie wonen’. De man lacht vriendelijk en geeft Anouk haar paspoort terug. Suzanne was inmiddels al bij ons komen staat, en voor het eerst in haar leven word haar achternaam WATTEL goed uitgesproken. (Het is niet wattOl, maar wattEl) Met een glimlach op ons gezicht lopen we naar buiten, het is ons gelukt, we hebben ons laatste verplichte ding volbracht! Yeaaaah. Nu kunnen we nog even heerlijk genieten zonder verplichtingen van het mooie Suriname.

Reacties op mijn oude reisblog:

Yvonneschrijft:20 Nov 2013, 00:26
Top dat het zo snel ging bij vreemdelingenpolitie!! Ik zeg geniet volop van de laatste tijd en drink nog een lekker sappie op mijn rekening!Liefs!

ineke pontierschrijft:20 Nov 2013, 09:03
Lieve Germa, heerlijk al het verplichte is gedaan .
Geniet nog lekker van de laatste tijd daar. Een lieve groet van ons.

ineke vd stoepschrijft:20 Nov 2013, 09:16
wat maken jullie toch veel mee, maar volgens mij zie jij ook overal je avontuur wel in. Geweldig! Als je weer terug bent is het alleen maar koud(ruitjes moesten geschrapt worden vanochtend) en saai.... geniet nog maar lekker hoor!

Mamschrijft:20 Nov 2013, 19:27
Geniet nog met elkaar van alle leuke en mooie dingen van alles wat jullie nog van plan zijn te gaan doen. En ook van het heeeerlijke weer. Pluk de dagen nog in Suriname en straks op Curacao. XXX mam.

Wilma Oschrijft:21 Nov 2013, 12:13
Weer een mooi verhaal. Geniet nog van alles.

AKOschrijft:22 Nov 2013, 19:35
LIEVE GERMA,
NA JE VERHAAL GELEZEN TE HEBBEN, BEDENK IK OPEENS DAT JE TWEE WEEK VERDER ALWEER BIJ ONS THUIS ZAL ZIJN. WAT VLIEGT DE TIJD VOORBIJ, EN WAT BELEVEN JULLIE DAAR ALLEMAAL LEUKE DINGEN. IK ZAG DAT JE GETEKEND BENT MET DRIE SYMBOLEN. DE BETEKENIS VAN DEZE 3 SPREEKT BOEKDELEN. GELOOF, HOOP EN LIEFDE, ZONDER KUN DIT KUN JE NIET. JIJ DRAAGT ZE NU BIJ JE. IK HOOP IN GELOOF ZEKER JE 6 DECEMBER WEER TE ZIEN. IK ZAL JE MET LIEFDE BEGROETEN. DIKKE KUS PAP, EN BLIJF NOG GENIETEN VAN ALLES WAT NOG KOMT. DOEI JE PAP.

Rietschrijft:25 Nov 2013, 13:51
Hoi Ger, wat weer een leuk verhaal. Geniet nog maar even want voor je het weet ben je weer in het koude Nederland, je moet maar thermokleding vragen van de Sint want de overgang is wel erg groot!! Liefs xx

Klaas & Roelie.schrijft:25 Nov 2013, 15:32
Ook deze verhaal was weer top....geniet met je vriendinnen nog in Suriname en Curacao..pa/ma/broer en zus kijken naar je uit...doeiiii liefs van uit Garrelsweer XxX

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!