Muraho!

Daar gingen we dan bepakt en bezakt op naar Rwanda. Mijn koffer prop vol met spullen voor mezelf, maar ook voor spullen voor de mensen en kinderen in Rwanda. Aangekomen op Schiphol dwalen mama, Marielle en ik wat door de winkeltjes om de tijd te verdrijven. Een beetje aan de vroege kant zijn we, maar beter te vroeg dan te laat. Rond 18:00 lopen we naar het wit met rood geblokt meeting point waar we met alle mensen afgesproken hadden. Renate, Ankelien, Leanne en Laura zijn er al. Het is leuk om elkaar met familie en vrienden te zien. Het wachten is op Matthijs en Ferdie, die overigens alle paspoorten bij zich heeft. Nu vraag je je natuurlijk af wat doet een ander met mijn paspoort, waarom heb je hem niet zelf? Nou dat zit zo… We moesten onze paspoort bij Kerk in Actie achter laten voor het aanvragen van het visum. Jaja na Suriname zit het tweede visum opgeplakt in mijn paspoort. Nadat we compleet waren zijn we met een grote stoet van familie en vrienden vertrokken richting de vertrekhal. Het afgeven van de bagage kan beginnen, net als het afscheid nemen van familie en vrienden. Na veel gekus, gezwaai en een traan zijn we op weg naar een nieuw avontuur. Als eerste gaan we even eten bij de grote gele M, want onze buikjes waren al aardig aan het rommelen. Ik had net mijn patat en mijn malaria pil achter de kiezen toen bleek dat we dringend naar de gate moesten. Daar liep ik dan met een Ice Tea en de Big Mac in de hand snel naar de gate. De Big Mac werd naar binnen geduwd en daarna netjes in de rij naar een lange vlucht!

De vlucht verliep op wat turbulentie prima, na een overstap in Kenia zijn we door gevlogen naar de hoofdstad van Rwanda genaamd Kigali. Eenmaal uit het vliegtuig komt de geur van het land je tegemoet. Ik kaal een keer diep adem en loop de trap af, de douane door richting de bagage. Op Schiphol heb ik mijn koffer geseald, dit moest ik op het vliegveld van Rwanda er weer afhalen. Rwanda wil geen plastic het land in, daarom zit alles in linnen tasjes in mijn koffer. Als je dit in plastic zakken hebt krijg je een boete. We worden met een busje opgehaald door Polycarpe. Deze meneer brengt ons de komende dagen naar al onze bestemmingen. Alleen was het busje een beetje te klein door al onze bagage en 12 personen. Het busje heeft uitklapstoeltjes aan de zijkant van de bank zitten zodat er nog extra mensen mee kunnen reizen. Gelukkig kwamen Samuel en Mama Rose onze bagage ophalen met de pick-up. Nou eenmaal alles in de bus en pick-up konden we gaan. Daar zit je dan opgepropt in een busje rijdend door het heuvellandschap van Rwanda. Ontzettend mooi en eigenlijk niet te beschrijven. Het doet me in zoveel dingen denken aan Suriname. De kleurrijke winkeltjes aan de zijkant van de weg, auto’s die kris kras door elkaar rijden, scooters, fietsen en een hele boel mensen. In Rwanda maken mensen gebruik van de bus en van scooter taxi’s. De bestuurder van de scooter taxi heeft een blauw hesje aan en een extra helm bij zich voor de klant. We rijden door de stad heen op de verharde weg, op een gegeven moment moeten we stil staan vanwege een groot evenement die te maken heeft met afgestudeerde studenten. Als we door mogen rijden verlaten we de verharde weg en hobbelen we verder naar onze eerste bestemming. We slapen één nachtje in het Guesthouse om morgen weer te vertrekken naar een nieuwe bestemming. Eenmaal uitgepakt en verdeeld over de kamers is het tijd voor jezelf. Je mag het terrein verkennen, slapen of iets doen wat je leuk vind. Leanne, Maaike en ik besluiten om lekker onze bedden uit te testen. Na onze vrije tijd hebben we een lekkere maaltijd gekregen met vis, pompoen, spagetti, aardappelen en bruine bonen. Renate verteld dat we na het eten naar het Kigali Genocide Memorial Museum gaan. Het is een museum/herdenkingsplek voor de verschrikkelijke genocide in 1994. Als je daar binnen rond loopt en de verhalen leest, de foto’s en de menselijke resten ziet van al die duizenden mensen die uitgemoord zijn geeft dat je een onbehagelijk gevoel. Het is niet te beschrijven! Het is op dit moment 18:00 en ik schrijf deze eerste blog met een gigantisch mooi uitzicht terwijl het langzaam donker wordt…

Liefs, Germa

(als er mogelijkheid tot internet is mag ik mijn blog online zetten!)

RWANDA 2015

Lieve lezers,

Op maandag 27 juli stijg ik op naar een nieuwe avontuur.Deze zomer ga ik in juli op reis naar Rwanda, in Afrika. Ik ga met een groep jongeren via ‘Kerk in actie’ het project ‘Mwana Ukundwa’ steunen.‘Mwana Ukundwa’ (in het Nederlands: ‘geliefd kind’) is een organisatie die zich inzet voor de vele weeskinderen in Rwanda. Stichting ‘Mwanda Ukundwa’ zoekt pleeggezinnen voor deze kinderen, en regelt onderdak en scholing. In 1994 werd het merendeel van de kinderen wees door de burgeroorlog. Inmiddels zijn de meesten wees geworden door aids. Aidsvoorlichting is daarom ook een belangrijke taak van ‘Mwana Ukundwa’. Wij gaan er onder andere helpen met het opknappen van huizen, het maken van lokale producten, slapen in een gastgezin, op kamp en sporten met de kinderen. Het echte Rwanda beleven en voelen!

Helaas kan ik daar geen gebruik maken van internet, daarom ga ik deze keer mijn blog per dag schrijven en dan bij terugkomst overtypen zodat jullie er toch van kunnen genieten!

Groetjes,
Germa

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn nieuwe reislog!

Zoals jullie misschien weten ben ik afgelopen jaar (2013) naar Suriname afgereisd voor een groot avontuur. Over dit avontuur heb ik veel verhalen geschreven. Nu heeft reismee een grote storing gehad waardoor mijn oude reisblog verdwenen is. Ik heb daarom deze aangemaakt om al mijn oude verhalen, en jullie reacties, erop te zetten, en voor nieuwe verhalen in de toekomst ;)

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Germa

DAG

DAG; Lieve Anouk, Yvonne en Suzanne, Lob Makandra, Indrukwekkende en bijzondere kerkdiensten, Zeer aangenaam temperatuurtje, Zweten, ‘Feeling hot, hot, hot’, Gezegende handjes, Suikermieren, ’t Vat, Spinnen in de badkamer, Kleefkikkers op je voet, in de kastjes, de slaapkamer, de badkamer en onder het toilet, Kamerawindjes in huis, Trix limonade, ‘Manja’s aan de bomen’, Surinaamse ‘W’, Sprinkhanen, Originele openingszinnen, Uitgevallen stroom en internet, Slangen op ons terras, Kaaimannen, Santopolderweg school, ACI, ‘Zullen we witte chocola met bruine chocola mengen’ man, Shana, Vlaggenparade, Heerlijke avondjes buiten zitten, Chillen in de hangmat, Skypen met Nederland, Brulkikkers, Wasmachine waarin de was niet schoon wordt, 'Heerlijk, heerlijk’, Big foot chips, Wespennesten op ons terras, Kakkerlakken in de bestekla of in de slaapkamer, Vogels die ’s ochtends met hun snavel op het raam tikken, Palmbomen, Schaafijs, Diepvriesgroenten, Readytex, Popeyes, Aardappelpuree met een kaassoufflé, frikadel, hamburger of kipburger, Vitamine B pillen, Romantische films waar we steeds bijna van moesten huilen, Sjaak en Jannetje B, Hindoetempels, Moskeeën, Synagogen, BK-pan, Oregano, Sodabadjes van Yvonne, Bara, ‘Wij houden van oranje’ pyjama, Reclames op de radio, Flessenwater, Zand in je bed, Salsa les bij ’t Vat, ‘Aku seneng kowe’, Eten dat naar de Chinees proeft, Slapen onder een klamboe, Muskieten, En niet te vergeten: heel veel muskietenbeten, ’s Avonds zwemmen, Heel vaak je benen scheren, Links rijden, PLK-bussen, Krupuk, Onafhankelijkheidsplein, Waterkant, Dansi, dansi’s doen, Gitaar spelen en liedjes zingen, Aloë vera, Zonnebrandcrème, Deet, Reclamespotjes opnemen met de meiden, Grote schoonmaak houden in ons huis, Berea en Bethanië, Sunnypoint, Het Kruispunt, Varen in een korjaal, Krabben likken, De douchekop vasthouden tijdens het douche, Surinaamse pinautomaten, Briefjes op de koelkast, Elke dag in je zomerkleren lopen, Filmavondjes, Maskertjes, Onze Chinese supermarkt Xiang Cheng en Lina, De aardige mevrouw van Chinees Lina, Dino’s warme worst, ‘Wat een ellende!’, Schoen zetten onder de airco, Wentelteefjes, Dikke regen- en onweersbuien, SRD’s i.p.v. euro’s, Uren wachten op de bus totdat hij komt of hij vol is, Zand in huis, Boa constrictor Bertha en haar kroost, Zangvogeltjes, Vliegen over Paramaribo, Cambio, Bijzondere gesprekken met de meiden, Heerlijke Surinaamse liedjes en muziek, Het altijd levendige Paramaribo, Het woordje: ‘SANG!’, Patrick, onze trouwe taxichauffeur, Harm, Jessica en hun 2 kinderen, Tanja en Herma, Mirjam en Geeske, Moreno, David en Jonathan met de pet, Eddy en Jennifer, Oma Sila, Onze held Radj en busvrienden Karan en Sohanna, Cynthia, Pauline en Jolanda: de salsa bakra’s, Lieve mensen van ‘In de ruimte’, Jonathan, Dansjes van Serano, Chillers, Lachen, Gieren, Brullen, Huilen, Knuffels, Dansen in de woonkamer, onder het afwassen, Creolen (bos- en stadscreolen), Javanen, Chinezen, Hindoestanen, Indianen, En alle andere bevolkingsgroepen, Cheeze sticks, Kokosnoten, Dawet, het Javaanse kokosdrankje, Lieve kinderen van de speelweek, het kinderkamp en de O.S. Santopolderweg school, Fernandes lekkernijen, Sweet Merodia, Kousenband, Heerlijke cocktails van ’t Vat, Massala, Brasa’s en Bossie’s, Het verrukkelijke eten bij Zus&Zo, Het ‘psst, psst!’, Getoeter, gefluit en noem maar op, Toeterende mannen in de auto, Havana Lounge, Zsa Zsa Zsu, Airco, Aangebrand eten, Surinaams volkslied, Miereneter, Roopram, Vogelspinnen, Brownsberg, Kippenvelmomentjes, Het adembenemende binnenland van Suriname, Fernandes soft, Peperdure Canei, Peter Pan pindakaas, Bouillonblokjes, Dettol, Markt, Slippers en sandalen, Mac Donalds, Watermeloen, Lieve kaartjes, pakketjes, smsjes, mailtjes en fb-berichtjes, Allemaal met ons laptopje op schoot bezig voor school, Links rijden, lopen en fietsen, Tattooshop, Soatosoep, ‘Appel, peer, banaan’, Gênante plasmomenten, Gegil van Anouk, Gebeden van Suzanne, Tosti’s kaas op elk moment van de dag, Roti, Subway, Palmentuin, Boris, de bandiet, ’s Ochtends een gebakken eitje, Sjakalaka boem, boem en worship ai, ai, ai, Langzaam internet, Grill café Amsterdam, Bob, Willem en Freek, Pangi, Babybillen doekjes, Leuke avondjes stappen met de meiden, Desinfecterende handgel, Blaffende honden, Hoge energierekening door de airco, TV-loos leven, Zanzibar, White beach, Pizzahut, Plakkerig zweet Surinamers, Fietsen door Suriname, Paramaribo Zoo, Overbridge, Gekantelde maan, Touché, Bioscoop, Kofferstress, Intens genieten, Switi Sranan (suriname)! Mooie stranden, Helderblauw water, Auto, De cactus, Flamingo’s, Schildpadden, Vissen in de zee, Schelpen, Koraal, Snorkelen, Ei, Sinasappelsap, Lekkere wijn, Bikini, Zonnebrand, Pangi, Standhanddoek, Koelbox, Lekkere maskertjes, Verbrande huid, Dushi, Gezellige straten van Willemstad, Man bij de pizzeria, Vrouw van het kraampje, Pondjesbrug, Gekleurde gevels, OostWest, Nanny, Genietenopcuracao.com, Lagun, Cas Abao, Klein Curaçao, Grote Knip, Playa Jeremi, Zand in je ****, Octopus, afspoelen in het zwembad, Chillen, Suzanne met oordoppen in, Catamaran, Paradijs, Duikende Suzanne, Antilliaanse politie, Kroket, Starbucks,Bon Bini, Rif fort, Marathon, Smerige patat, Tosti’s, Heerlijk kokosijs, Bodylotion i.p.v. doucheschuim, Glitters, Lekker uitrusten, Zonsondergang, 86 heerlijke dagen, Ayoo Curaçao!

Reacties op mijn oude reisblog:

Mamschrijft:08 Dec 2013, 19:37
Als je dit nu allemaal achter elkaar leest, deze namen, plaatsen en alles wat je hier even opschrijft , dan wordt je even stil bij alles wat jullie gezien en meegemaakt hebben. Ja we zullen al deze verhalen gaan missen, maar ik vindt het wel weer erg gezellig dat je weer bij ons bent, en nu kan luisteren naar de verhalen van je die je nog steeds verteld, blijf nog maar even gezellig vertellen, want je hoofd zit nog vol met alles wat je beleefd hebt.
Geniet nog van een paar vrije weken, om weer een beetje tot je zelf tekomen xx

ineke pontierschrijft:08 Dec 2013, 19:42
TOPPIE een hele mooie herinnering!!!

De laatste bestemming; Curaçao.

Nou daar zit ik dan in mijn lange broek, shirt en ochtendjas.. met de verwarming op standje HOT deze blog te schrijven. Dit is wel even wat anders dan dat mooie blauwe Curaçao. Dit is het grijze, koude, natte Nederland. Ik had jullie beloofd nog een blog te schrijven over Curaçao. Dus bij deze!

28-11-13
Rond 2:00 uur midden in de nacht zijn we vertrokken naar het vliegveld van Suriname. Alles verliep erg soepel, het enige minpuntje was dat we nog maar weinig geld over hadden en onze buikjes knorde van de honger. Dan maar wat bananenchips naar binnen werken (het goedkoopste wat we konden vinden). Bij de controle moesten we zelfs onze schoenen uit trekken (ik weet niet of dat normaal is), maar ik had dat nog nooit meegemaakt. Daar stond ik dan op mijn mooie sokken met een tijger erop. De mensen zullen we gedacht hebben.. Rond 6:15 uurgingen we de lucht in. Het opstijgen was best een raar moment, het besef kwam bij ons alle drie aardig binnen, metelkaars handen vast vlogen we dan Suriname uit: ‘Tot ziens!’ Het klinkt best gek, maar Suriname is mijn tweede thuis geworden! In die 11 weken hebben we er zoveel meegemaakt en beleefd, raar dat het nu allemaal voorbij is! Gelukkig, verliep de vlucht erg goed. Ik heb niks gemerkt want ik heb bijna aan één stuk door geslapen, zelfs de tussenstop in Trinidad en Tobago heb ik gemist. OEPS! Om 9:00 uur stonden we dan in Curaçao, wauwwwww onbeschrijfelijk mooi. Nadat we onze koffers op hadden gehaald en geld hadden gepind liepen we naar buiten met onze bagage. Nergens was ‘onze’ auto te zien en/of de mensen van de autoverhuur. Maar na een minuut of 10 wachten zagen we daar toch een bordje: ‘Suzanne Wattel’. Gelukkig! Onze koffers konden in de ene auto en met z’n drieën en iemand van het autoverhuurbedrijf gingen we in de andere auto: op weg naar ons appartement. Na ongeveer een half uur rijden waren we aangekomen in ons appartement: wauw! Echt ontzettend mooi en heel netjes. Alles is schoon en geen kakkerlak, kikkers, slangen, maden, gekko’s of mier te bekennen. We moesten elkaar echt even knijpen, het leek wel een droom. Op de achtergrond hoorden we de zee, super mooi! De mensen van het autoverhuurbedrijf hebben ons enorm goed geholpen OostWest; echt een aanrader! Nadat we ons hadden geïnstalleerd was het natuurlijk tijd om een kijkje te nemen bij de zee. Op nog geen 50 meter afstand van ons appartement ligt hij dan: een helderblauwe zee met daarvoor een wit strand: onbeschrijfelijk mooi! De eerste dag was verder heel relaxt, boodschappen gedaan (met de auto, yeaaaaah we konden weer rijden) en ook nog lekker geslapen. Na het avondeten, natuurlijk pannenkoeken, waren we alle drie nog best wel moe en besloten we om niet zo laat te gaan slapen.

29-11-13
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heeeeeeeerlijk geslapen heb. Maarja dat kan ook niet anders.. je hebt immers een nacht overgeslagen.. Het bed ligt heerlijk, het kussen iets minder (mis mijn eigen kussen). Maar als je wakker wordt met een prachtig uitzicht, en de zee horende op de achtergrond maakt dat alles goed. Na een lekker ontbijtje besluiten we naar ons eigen strand te gaan. De Lagun. We hoeven alleen maar ons appartement uit te lopen, langs een restaurant, de trap af en daar zijn we al op het prachtig witte strand met de blauwe zee. Tot een uur of 15:00 zijn we heerlijk op het strand gebleven. We hebben snorkels gekocht, en hebben jawel met een schildpad gezwommen. Wauuuuuw vet bijzonder. Ik dacht dat ik al veel dieren had gezien in Suriname, maar dieren onder water zijn ook prachtig! Ze zwemmen zo lekker rustig, of laten zich meevoeren door het water. Wat een leven! Aardig verkleurt en met zand in onze **** nemen we nog even lekker een duik in het zwembad. Zodat we zandloos ons appartement kunnen binnen gaan en kunnen genieten van onze heerlijk zelfgemaakte pasta en een lekker wit wijntje! Hmmmmm genieten.

30-11-13
BOEM, BOEM, BENG, KLAP, BANG.. zo werden Anouk en ik vanmorgen wakker.. We kijken elkaar aan.. Goeiemorgen Suzanne, het is 07:15 uur!’ Tsja, Suzanne moest naar de wc, ze had haar oordoppen in en had niet door dat ze zoveel lawaai aan het maken was. Vandaag hebben we een leuke dag voor de boeg. We gaan lekker naar Cas Abao een mooi strand, waar je ontzettend goed kunt snorkelen. Na een gezond ontbijt met o.a. verse appels en sinaasappelsap was het weer tijd om onszelf in de bikini te hijsen, en natuurlijk goed in te smeren. Ja die zon wil hier wel! Eerst wat boodschappen gedaan bij de supermarkt en toen gingen we op weg naar Cas Abao. Wauw! Hier werden we echt even stil van, ook al ontzettend mooi! Cas Abao is een groot wit strand met echt een hele helderblauwe zee. Het water is bijna kristal helder! We hebben een heerlijk dag gehad, heerlijk gezwommen, gesnorkeld, geklets en gelezen. Rond 16:40 uur reden we weer terug naar ons appartement. Ons afspoelen in het zwembad wordt een ritueel, dus doen we dat vandaag ook weer even. Vanavond eten we weer lekker gezond; Aardappelpure, boontjes en vis. En lekker dat het was, hmmmmm. We gaan vanavond maar vroeg naar bed want morgen moeten we om 5:00 uur opstaan, want we gaan een dagje naar Klein Curaçao. Ik ben benieuwd!

1-12-13
Daar stonden we dan om 5:00 naast ons bed… WOW wat vroeg is dit, en dat op je vakantie. Maar we hebben het er allemaal voor over. Om 6:00 zitten we in de auto op weg naar het vertrek punt van de boot. We zijn al een eindje goed op weg, ik aan het stuur, Suus leest de kaart. Dan komen we bij een rotonde, waar we wel erg lang voor moeten wachten. Er is namelijk een marathon, en dan sluiten ze (zonder omleiding) gewoon even een rotonde af. Jahoor hebben wij weer, altijd als wij met een tour mee gaan is er file of iets dergelijks. Suus belt met de mensen van de trip. Ze wachten op ons. Gelukkig is dit niet nodig want om 7:15 staan we netjes op de afgesproken plek. We varen naar Klein Curaçao met een catamaran. We moesten tegen we wind invaren, wat zorgde voor hoge golven en misselijkheid. Nee dit was niet heel comfortabel, maar toch genoten wij met volle teugen. De bemanning van de catamaran was erg gezellig, en de service was uitstekend. Bij Klein Curaçao aangekomen sprong ik meteen in salto style het water in. Daarna werden mijn snorkel spullen naar beneden gegooid, en konden we heerlijk snorkelen. We zagen enorm veel vissen. Zelfs onderwater zag je gewoon dat je in blauw water zwom en je kon enorm ver kijken. Later gingen we ook naar de plek waar zeeschildpadden waren. Je kon naar beneden duiken, en dan kon je ze aanraken. Ze zwommen dan snel weg in een rondje en keken je aan van; hé wat doe jij hier. Echt bizar dat je opeens alles in het echt ziet, wat je normaal alleen kent van plaatjes. Tussendoor gingen we lekker zonnen op het dek en later nog op het prachtige witte strand. Klein Curaçao is een plaatje, echt een paradijs op aarde.

2-12-13
Vandaag zouden we naar Willemstad gaan, maar halverwege de reis kwamen we erachter dat het geld van Suus nog niet gestort was op de rekening van Anouk. En dat het daarom niet zoveel zin had om erheen te gaan. (dan gaan we morgen wel, no spang!) We zijn terug gereden naar het appartement. Suus heeft gedoken bij ons in de Lagun. Ze heeft prachtige dingen onderwater gezien; ‘Ik heb enorm veel geluk gehad want bijna meteen toen ik onder water zat, zag ik een enorme adelaarsrog. De duikinstructeur zei dat het niet vaak gebeurt dat je deze ziet. Het koraalrif was echt indrukwekkend. Overal waar je keek zag je rotsen met koraal en anemonen. Het was echt een wereld op zich. Onderweg zag ik nog 3x een koraalduivel. Super mooie beesten zijn dat. Ook heb ik nog een heleboel andere vissen gezien, waarvan ik de naam niet weet. Ik heb 17 meter diep gedoken en ben 1 uur onderwater geweest.’Anouk en ik waren ondertussen lekker aan het chillen op het strand. Op een gegeven moment vonden we het wel heel erg lang duren.. wisten wij veel dat Suus een uur ging duiken. Wij dachten hooguit een half uur ofzo. Als het nog langer had geduurd had ik de Antilliaanse politie gebeld. Maar gelukkig was dit niet nodig, want daar kwam Suus al naar beneden met een glimlach op haar gezicht. Al dagen smacht ik naar een kroket, en nu is het moment aangebroken. Patat met een kroket, en ik heb er van genoten! De rest van de middag hebben we lekker doorgebracht aan het zwembad… Puur genieten.

3-12-13
Willemstad, yeaaah vandaag is het zover. We hebben er erg veel zin in. Lekker rond lopen door de straten van Punda en Otrabanda. We maken een stadswandeling door Otrabanda. Volgens het boekje staan hier een hele boel gerestaureerde huizen. Nou ik denk dat deze gerestaureerde huizen, weer aan restauratie toe zijn. We konden ze niet vinden. We gaan een lekker drankje doen bij Starbucks, hmmmm! Daarna lopen we door Rif fort heen naar de plaatselijke souvenirmarkt. Daar kopen we wat leuke souvenirtjes voor onze familie, vriendinnen en ons zelf. Onze souvenirtjes hebben we steeds gekocht bij één kraampje. De vrouw was super aardig. Ze gaf ons een gratis souvenirtje en zei; ‘God Bless you’. We lopen de beroemde (pondjes)brug over, langs de gekleurde Hollandse gevels richting een restaurantje om lekker te eten. Bij een pizzeria gaan we eten, de bediening is ontzettend aardig. De man blijft aan één stuk door kletsen over Suriname (want daar komt hij vandaan, toevallig!) Als afsluiting krijgen we nog een lekkere citroensorbet gekregen van hem en zijn we weer terug naar huis gegaan. ’s Avonds zijn we nog wezen kijken bij de flamingo’s. Gelukkig waren er wel 5! Worden flamingo’s nou roze door het giftige water of door het voedsel wat ze eten?

4-12-13
Omdat we nog een aantal souvenirs vergeten waren zijn we vandaag nog even terug gegaan naar Willemstad. Daarna zijn we meteen doorgereden naar de Grote Knip. Al scheurend door de bergen en over de wegen komen we aan bij de Grote Knip. Mensen hadden er zo veel verhalen over vertel, dat ze zoiets hadden van hier moeten we heen. Nou na 15 minuten waren we er al op uit gekeken, en zijn we door gegaan naar het volgende strand; Playa Jeremi. Dit strand was pas prachtig. Een klein rotsachtig strand met een prachtig onderwater wereld. Het strand bestond uit stenen, dit was wel een beetje jammer want liggen kon je er niet echt. Maar dit maakte ons niet uit. We hebben ons erna weer lekker afgespoeld in het zwembad.. Ik heb daarna op het strand de zonsondergang bekeken. Prachtig. Wat ben ik blij dat ik hiervoor gekozen heb, en dat ik dit alles mee mocht maken. Dit is een ervaring om nooit te vergeten!

5-12-13
De laatste keer snorkelen, jaja de dag is aangebroken dat we naar huis gaan. We snorkelen nog even bij ons in de baai. Genieten nog van de vissen, de schildpad, en we zien nog een octopus! Waaaaauw. Dan is het echt uit om op te ruimen, de laatste dingen in te pakken. En de deur achter ons dicht te doen. Rond 13:00 uur rijden we naar het vliegveld toe, checken in, struinen wat winkeltjes af, eten smerige patat, en stappen dan het vliegtuig in… Dag Curaçao, dag mooie nooit te vergeten ervaring!

Reacties op mijn oude reisblog:

ineke pontierschrijft:08 Dec 2013, 18:11
Wauw wat een mooie verhalen, dit kunnen ze jou niet meer afnemen.
Dank je wel voor al je gezellige verhalen, we zullen ze gaan missen.
En nu weer wennen in nederland......xxx

Corienschrijft:08 Dec 2013, 19:10
Hele mooie verhalen,en wat een belevenissen die kunnen ze je nooit meer afnemen.Bedankt voor al je mooie maar ook leuke verhalen we gaan ze missen En nu wennen in ons mooie KOUDE landje!!!! Liefs van ons

Rietschrijft:08 Dec 2013, 19:17
Wat hebben jullie veel mee gemaakt en beleefd, dit is iets geweest voor jullie om nooit te vergeten. Bedankt voor je mooi verhalen!!!! Liefs xx

Met je dikke billen op de Nederlandse Antillen.

Bon Bini, Kon ta bai?

Daar zit je dan met je dikke billen op de Nederlandse Antillen. Wauuuuuw, wat is het hier ontzettend mooi. Ik kan niet omschrijven hoe mooi het hier is..
We gaan deze week nog even volop genieten van het zon overgoten Curacao.
(na deze week zullen jullie een blog te lezen krijgen, maar eerst ga ik flink genieten)

Ayoo, x Germa

Reacties op mijn oude reisblog:

Wilma Oschrijft:01 Dec 2013, 10:29
Hoi meid. Geniet nog maar even van de laatste dagen en van het mooie weer daar. Zal straks voor jou weer een hele overgang zijn van warm naar koud. Liefs van mij. en een dikke x.

Rietschrijft:01 Dec 2013, 11:50
VEEL PLEZIER!!!!!!

Hennyschrijft:01 Dec 2013, 13:14
Lekker genieten Germa,...deze laatste dagen,.. Misschien een idee dat je in Nederland gewoon door blijft bloggen ,... Blijven we op de hoogte van alles;)!!
En hebben we steeds wat gezelligs te lezen!

AKOschrijft:01 Dec 2013, 22:09
Lieve Germa,
Hoe bedenk je het, met je dikke billen op de Antillen.
Ik weet er ook een die rijmt, vrijdag hier verder chillen, en van de kou gaan rillen. Dikke billen ! als ik jou op de foto's zie dan zijn jou billen nog niet de helft van wat ik wel eens zie lopen. Zou je trouwens ook niet staan zo'n enorme .....Lieve meid beleef de laatste dagen nog met intens genot van alles wat er passeert. Het is een tijd waarin je veel hebt gezien, gedaan en geleert. Onthou alles en deel je verhalen, ook als je bij ons terug bent in Nederland. Vrijdag hoop ik je weer in goede gezondheid te schudden je hand. Dikke kus Pap.

Laatste dag in Suriname

Wat een PIEP nacht.. alleen maar liggen draaien en muggen verjaagd. Heerlijk om zo je laatste nacht door te brengen (not!). Gelukkig had ik er niet alleen last van de andere meiden hebben ook PIEP geslapen. Vandaag is de dag van het afscheid.. ik ga er niet uitgebreid over vertellen want u snapt zelf wel dat dit erg vervelend is (en vervelend is nog zacht uitgedrukt!) We gaan vandaag alles klaar maken, afscheid nemen van mensen, huilen, eten bij ’t Vat, huilen, onze laatste salsa les volgen, huilen, drankjes drinken, huilen, en dan rond 2;00 in de ochtend naar het vliegveld.. Oke misschien niet zoveel huilen, maar ik zal zeker een traan laten. Rond 6;15 vliegen we richting Curaçao om daar nog een heerlijke week door te brengen voordat we echt naar huis gaan! Biggi Brasa x Germa.

Reacties op mijn oude reisblog:

Tamaraschrijft:27 Nov 2013, 14:57
Hey Germa
dat zal inderdaad zwaar zijn, afscheid nemen.
Goede reis en veel plezier nog je laatste week! Liefs

Klaas & Roelieschrijft:27 Nov 2013, 15:24
We wensen jullie sterkte bij afscheid nemen..zal zeker zwaar zijn..maar jullie nemen vele herinneringen in hoofd/hart/ foto’s en opschrift mee. Veilge vliegreis naar Curacao en een super relax vakantie...liefs uit Garrelsweer

Mamschrijft:27 Nov 2013, 15:32
Wat zullen we allemaal je verhalen gaan missen, maar ik zal ook wel weer blij zijn als je weer veilig in Nederland bent aangekomen. Heel veel sterkte nog vandaag bij al het afscheid nemen, maar geniet ook nog deze laatste dag. Een goeie reis naar Curacao en ook daar een fijne week. De groeten aan de andere en een knuffel.

ineke vd stoepschrijft:27 Nov 2013, 15:38
meisje, sterkte met afscheid nemen hoor! heel veel plezier in curacao en geniet er van hoor!! we zien je graag snel weer!

teaschrijft:27 Nov 2013, 17:29
het was heel leuk om van je verhalen te genieten de afgelopen tijd ! Bedankt daarvoor.En nu sterkte gewenst bij het afscheid nemen, je neemt geweldige herinneringen mee volgens mij. Fijne vakantie op Curacao en daarna een veilige reis naar huis gewenst! Xx

Rietschrijft:28 Nov 2013, 14:02
Afscheid nemen is nooit leuk, maar je kan terug kijken op een hele leuke tijd!!!! Liefs xx

Een volle week met van alles en nog wat!

20-11-13
Vandaag was het tijd om Fort Zeelandia te bezoeken.. Ja je kunt niet uit Suriname vertrekken en daar nooit geweest zijn. We pakten weer de staatsbus naar de stad. Aangekomen bij Fort Zeelandia kochten we een entreebewijs en liepen we wat rond. Wij waren pas rond 11:45 uur op het Fort en dus waren er geen rondleidingen meer. Goed, zonder rondleiding zou het vast ook wel leuk worden. Eigenlijk al heel snel raakten we aan de praat met een hele lieve man die op een stoel zat bij één van de ingangen. Hij was heel belangstellend en vroeg aan ons hoe wij Suriname vonden. De man had de mooiste verhalen en in het kort gaf hij ons een beeld van het museum. Hij vertelde ons wat we absoluut moesten bekijken en gaf ons kort een geschiedenisles. Hadden we dus toch nog een soort van rondleiding. Als brave toeristen gingen wij natuurlijk het museum bekijken en volgden we de aanwijzingen op van de meneer op. Teruggekomen van één van de tentoonstellingen kwamen we weer de lieve meneer tegen. Hij vroeg ons hoe we het vonden en wijste ons de volgende tentoonstelling. Doordat hij ons van alles had verteld over de tentoonstellingen was het leuk om het te bekijken. Sinds kort was er ook een nieuwe tentoonstelling in het museum: Smart van een slavenschip – scheepsramp op de Marowijne. Een hele indrukwekkende tentoonstelling over de scheepsramp van het slavenschip Leusden in 1738. Op de zolder van het museum konden we ervaren hoe weinig ruimte de slaven hadden op het slavenschip. Best indrukwekkend dus! Je moest onder een naamkaartje gaan liggen, en zoveel (of eigenlijk weinig) ruimte had je op het schip. Verschrikkelijk! Toen we weer naar beneden liepen kwam de lieve meneer ons alweer tegemoet, hij had ons gezocht. Hij heeft ons nog iets verteld over de geschiedenis van het Fort en na een hele interessante ochtend was het weer tijd om te vertrekken.
Voor de afwisseling gingen we een broodje eten bij Tangelo (Jaja, een keer iets anders dan ’t Vat). En toen was het tijd om te shoppen voor; Sinterklaascadeautjes! Vanavond was namelijk de avond aangebroken dat wij, onze slipper/sandaal gingen zetten. Onder de airco, gewoon omdat het kan! Bij Kirpalani hebben we ons opgesplitst en werd de jacht geopend om iets leuks voor elkaar te kopen: heerlijk heerlijk. Nadat we geslaagd waren was het alweer tijd om een hapje te eten bij Zus&Zo. Na het eten moesten we snel doorlopen naar ’t Vat want er stond weer salsa les op het programma. Thuis aangekomen was het natuurlijk tijd om onze sinterklaas aanwinsten in te pakken en om niet te vergeten onze slipper/sandaal te zetten. En ja, ook wij hebben een sinterklaasliedje gezongen (in onze bikini)! Daar stonden ze dan, alle drie mooi op een rijtje onder de airco. Wij hopen hard dat zwarte piet door de airco heen kan komen…. Aaaaaa!

21-11-13
‘Meiden, meiden, meiden, meiden’. Ja hoor, Suzanne zat al rechtop in haar bed om 08:45 uur. ‘Zou er iets in onze slipper/sandaal zitten?’ Spannend!!! In onze pyjama liepen we naar onze slipper/sandaal. En ja hoor, het is piet gelukt om door de airco heen te komen, Yeaaaaah! We hebben allemaal mooie cadeaus gehad!
Daarna was het tijd om richting de stad te gaan, de laatste inkopen te doen. Suzanne en Anouk blijven nog een poosje in de stad. En ik ben met Jonathan mee geweest naar zijn oma in Mariënburg. De reis hier naar toe was erg mooi, de omgeving en de natuur is hier nog indrukwekkender dan bij ons in Wanica. Bij zijn oma heb ik 3893478 familiefoto’s bekeken, want meer en deel van haar familie woont in Nederland. Na een gezellig dag bij zijn oma zijn we weer terug gekeerd naar de stad. En lekker de avond doorgebracht met Suus en Anouk…

22-11-13
Vandaag gaan we lekker met onze billen naar Overbridge. (google, maar even wat dat is, of bekijk m’n foto’s!) Samen met Eddy, Jennifer, Mirjam en Geeske zijn we op pad gegaan. Om 09:57 uur hoorden wij al een toeter. Haasten, haasten. Wij dachten dat we namelijk nog 3 minuten hadden. In die tijd konden we dus snel een tosti in het apparaat leggen en op eten en de laatste spulletjes bij elkaar rapen. Snel, snel dus… Anouk had haar tosti nog niet op, dus met een warme tosti in haar hand stapte ze de auto in.. gelukkig waren we nog op tijd! Na een half uur gereden te hebben zijn we gestopt bij een supermarkt en warung. We hebben lekker eten en drinken voor de dag gehaald. Na anderhalf uur gereden te hebben kwamen we aan op Overbridge. Heerlijk! Overbridge is te vergelijken met White Beach, maar de natuur is mooier en het is er groter. White Beach heeft alleen meer ‘strand’ en daar heb je meer ruimte om te zwemmen in de rivier. De rivier waar je op uit kijkt is super groot. Overal waar je kijkt is natuur om je heen. Echt prachtig. De zon liet het af en toe afweten, maar ondanks dat was het een heerlijk dagje.
’s Avonds hadden Suus en ik nog genoeg energie over, en zijn we nog maar een dansje gaan maken bij de Salsa night @ ’t Vat. We hebben ons heerlijk vermaakt en de voetjes van de vloer gedanst. Rond een uurtje of vier lagen we dan in bed, moe en uitgeteld, maar met de gedachten aan een heerlijke avond. De gedachten aan de volgende ochtend probeerde we te verbannen uit ons hoofd, aangezien om zeven uur de wekker al weer ging voor onze Sweet Merodia tour..

23-11-13
Daaaaaaar gaat de wekker.. Ik kijk Suus aan en zie dat ze het ontzettend zwaar heeft. Ik schud een aantal keer met mijn hoofd; nee geen kater! Yeahh. Met moeite kom ik mijn bed uit.. Aii dit wordt een pittige dag denk ik bij mezelf. En aan Suus haar hoofd te zien is ze het eens met mijn gedachten.
Om 08:20 uur stond onze trouwe chauffeur weer paraat. Herma en Tanja gaan vandaag gezellig een dagje mee, dat betekend dat we weer lekker moeten proppen in de auto van Patrick. Herma op schoot bij mij, deurtje dicht en gaan. Al snel raakten we in de file! Balen! Juist vandaag hadden ze twee hele belangrijke wegen afgesloten voor een marathon… Het was dus een heel gestress in de auto want de boot zou om 09:00 uur vertrekken van de pier. Veel vertraging konden we dus niet gebruiken… Vooral Patrick was de gene met veel stress! Hahaha. We pleegden een belletje met de touroperator en we kregen op den duur het telefoonnummer van de Sweet Merodia. Gelukkig is Patrick een goede chauffeur en kent Paramaribo op zijn duimpje, en na wat sluipweggetjes konden we de ergste file ontwijken. Suzanne hield inmiddels de Sweet Merodia op de hoogte en op de achterbank zaten wij, lichtelijk gestreste meiden. Gelukkig wilde de Sweet Merodia op ons wachten en met uiteindelijk 10 minuten vertraging konden we vertrekken. Daar zaten we dan heerlijk op een boot, over de Suriname rivier, puur genieten, lekker wakker worden.
De eerste plantage heette Rust&Werk. Dit was vroeger een suikerriet plantage. Natuurlijk hebben wij dat ook nog even geproefd, het was best lekker. Op de plantage stonden vroeger veel Tamarinde bomen, deze werden gebruik voor drie dingen. 1; Vitamine te kort bij de slaven (vrucht) 2; Huid schoonmaken van de slaven (bladeren) 3; Afranselen van de slaven (bladeren). Omdat ze zoveel gebruik zijn zie je weinig tot geen bomen meer op de plantage. Op de plantage liepen geiten; maar de mensen daar noemden ze kort harige schapen.. (natuurlijk konden we het niet laten om te lachen). Op deze plantage wonen nu nog steeds mensen en ik vond niet dat je heel goed kon zien hoe de plantage er vroeger uit zag. Wel was het leuk om te zien en interessant om de verhalen te horen. Als echte aankomende juffen hebben we de school, die ook op de plantage zit, even bekeken. Super mooi en modern! Op weg naar de tweede plantage hebben we nog heel veel dolfijnen gezien: wauw! Eerst zwommen ze voor onze boot uit, super leuk om te zien. Daarna zagen we nog een groepje naast onze boot, leuk om ze nu in het echt te zien. Prachtig Gods schepping!
De tweede plantage ‘Frederiksdorp’ was echt heel mooi en zag er uit zoals het vroeger was. Zo kregen we daar dus een goed beeld van. Ze hadden hier een grote dorsvloer waar vroeger cacao en koffie bonen werden verwerkt. Op de plantage konden we lekker even chillen in de hangmat en schommelstoel. Toen we weer aan boord van het schip gingen krijgen we heerlijk eten en daarna voeren we weer terug naar de pier. Het duurde echt super lang, dat had te maken met de hoogte van het water. Om 17:20 uur kwam Patrick weer aanrijden om ons weer op te halen.
’s Avonds hebben we gezellig gekletst met Moreno en Jonathan. Tanja en Herma kwamen gezellig bij ons film kijken, de film White Chicks, (deze film heeft er 4 dagen over gedaan om te downloaden). Daarna bleven de meiden gezellig bij ons logeren…

24-11-13
Vandaag was het de laatste keer dat we naar de kerk toegingen. Zo gek, de tijd is echt voorbij gevlogen. De eerste keer in de kerk van Lob Makandra zou ik nooit vergeten, en dan vandaag (voor nu dan) de laatste keer. Omdat het morgen Onafhankelijkheidsdag is was het een beetje een feestje in de kerk. Heel veel mensen hadden zich mooi aangekleed, sommigen in klederdracht. Toen wij aankwamen klonk het al heel gezellig en zongen ze super mooie liedjes. Een mooie ‘laatste’ dienst. Na het zingen van de liedjes en de afkondigingen van oma Sila werden we naar voren geroepen, samen met Mirjam en Geeske. We kregen hele mooie en lieve woorden en kregen als bedankje een prachtige kalender van Suriname. Ontzettend lief! Na de preek van oma Sila gingen we in groepjes van 3-4 bidden voor Suriname en voor elkaar. Heel bijzonder om dit met elkaar te doen. We realiseerde ons dat de tijd hier in Suriname echt bijzonder is geweest. (Dit werd natuurlijk huilen) Ik heb van elk moment genoten en besef me wat voor mooie kans dit was. Het is een ervaring dat ik mijn hele leven meeneem. Na het bidden met elkaar gingen we samen het ‘Onze Vader’ zingen, echt ontroerend! Wat ga ik dit land en de lieven mensen ontzettend missen! Na een prachtige kerkdienst kregen we nog allemaal lieve woorden van gemeenteleden. We hebben een foto uitgedeeld aan bepaalde mensen, mensen die wat voor ons gaan zijn betekenen. Iedereen kreeg dezelfde foto, maar iedereen had een eigen tekst gekregen. Na dit alles waren we uitgenodigd om te komen eten bij oma Sila. Roti! J Tegen de avond hebben we afgesproken met onze Salsa Bakra’s (oftewel de meiden van de Salsa) We zijn lekker wezen eten bij Zuz&zo, al swingend hebben we daar ons avond eten opgegeten. Dit was een lekker moment om alvast in de stemming te komen voor de rest van de avond. Na ons swingende etende zijn we op weg gegaan naar de Zanzibar, we dachten dat dit heel spectaculair zou zijn, maar dit viel een beetje tegen. Na één cocktail zijn we maar snel terug gerend naar ’t Vat. Hier hebben we lekker onze voetjes van de vloer gedanst, want er was een Salsa night (omdat het morgen onafhankelijkheidsdag is). Daarna zijn we richting Touche gegaan om daar de avond af te sluiten, en wat voor avond! Het was een heerlijke avond!

25-11-13
Onafhankelijkheidsdag, nou hier hebben we niet veel van mee gekregen. Dit was ook niet zo erg omdat het in Para gevierd werd. Rond een uurtje of 1 (en Anouk rond 2) uur ontwaakte we uit onze slaap. De rest van de dag hebben we rond gelopen in onze pyjama’s en er een heeerlijke chille dag van gemaakt. Vandaag hebben we met de Salsa Bakra’s afgesproken om voor de laatste keer lekker met ze te gaan eten. Rond een uur of zeven liepen we richting ‘Lekker’, maar de meiden kwamen ons al tegemoet lopen want hij was dicht. Naar het pannenkoeken restaurant dan maar.. Tsjaa daar was het wel heel druk. Zegt de bediende; ja over een uur of twee kan ik wel een reservering voor jullie maken, als jullie je naam opschrijven komt het goed. Nou vriend, we hebben nogal honger! Dan gaan we maar lekker eten bij Cafe Amsterdam (dit was erg moeilijk voor mij) maar we hebben er heerlijk gegeten. Lekker kapsalon (ja Marika, het was heerlijk). Tijdens het eten werden er optreden gegeven door een man en vrouw, en hebben we lekker meegezongen met de Nederlandstalige liedjes. Zelfs heb ik nog een stukje door de microfoon gezongen, omdat hij zo prompt voor me neus werd gehouden. Achja, dacht ik waarom niet. De avond was erg gezellig, en na een afscheidsknuffel zijn we richting huis gegaan.. jaja zo komt aan alles een beetje een einde (bleeeeeh).

26-11-13
Een dagje doorgebracht met Jonathan en daarna naar de bioscoop met de meiden. Het word eens een keer tijd dat we de bioscoop van Suriname van de binnenkant gaan bekijken. Daarom gaan we gezellig met Herma, Tanja, Jessica naar de bioscoop. Rond 18;00 hebben we de film; about time. Een lekkere romantische film, zwijmel zwijmel. Met een flinke lading popcorn, drinken en hotdogs hebben we de film bekeken. Het was een erg leuke film en het was erg gezellig. Vooral de Surinaamse reclames voor de film zijn hilarisch! Daarna moest ik er toch echt aan geloven, ik moest mijn koffer in pakken. Bleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh! Met veel zuchten en kreunen heb ik mijn spullen bij elkaar gezocht. Alles zit in mijn koffer, maar vraag me niet hoe.. het past maar net!

Reacties op mijn oude reisblog:

Wilma Oschrijft:27 Nov 2013, 15:30
Geniet nog maar even van de laatste dagen. Wat een belevenis/ervaring.

ineke pontierschrijft:27 Nov 2013, 16:17
Geniet van je laatste dagen!!

Yvonneschrijft:27 Nov 2013, 21:59
Blijven genieten en over een tijdje wacht ik jullie op als jullie een heerlijke jetlag hebben!

AKOschrijft:27 Nov 2013, 22:08
Lieve Germa, ook al duurt het nog maar even. Ik weet zeker jullie gaan nog veel beleven. Dit maak je ook maar eens in je leven mee. Dat wij je via je blog kunnen volgen steld velen tevree. Je verhalen je belevenissen en al van geschied. Nee vergeten doe je zo'n ervaring niet. Ik wens jullie een goede oversteek naar het volgende verblijf. Gadaar lekker luieren maar laat daar niet verbranden je lijf. Zon zee en strand lekker genieten de laatste week. De tijd is bijna voorbij terwijl het bij je vertrek eerst zo lang leek. Toedeloe je pap

Rietschrijft:28 Nov 2013, 13:59
Wat leuk om te lezen dat alles goed gaat. Veel plezier op jullie vakantie. Geniet er lekker van. Xx