Lekker chill.

Vanmorgen begon de dag met de kerk. Er werd weer veel gezongen en gedanst, dit maakt het begin van je dag echt goed. De mensen zijn zo blij, en willen zo graag hun liefde voor God uiten. Er werden twee mannen gezegd die voor het eerst in de kerk waren. Ze wilde graag Jezus volgen en daarom moesten ze bepaalde woorden uitspreken, en daarna werden ze gezegd. Dit was erg mooi om te zien. De dienst opzich viel een beetje tegen, de ‘preek’ was moeilijk te volgen. Dit kwam vooral omdat de voorganger in twee talen sprak. Zowel Nederlands als Surinaams… Maar de kerk hier is nog steeds erg leuk om te bezoeken, heerlijk om met die mensen te mogen zingen over God. Niet over elke dag heb ik iets heel boeiends te vertellen. Er zijn ook dagen zoals vandaag dat we helemaal niks gebleven en lekker genieten van de dag. Lekker chillen met elkaar, en gezellig kletsen. Vanaf maandag (23) tot donderdag (26) zijn we op kinderkamp met ‘Weid mijn lammeren’. Ik ben daarom niet bereikbaar en zal ook geen blog schrijven. Maar donderdagavond zal ik jullie alles in geuren en kleuren vertellen. (vooral geuren denk ik, hahaha) Want het word flink zweten, en veel springen en doen met die kinderen. En weinig douche en slapen.. dus ik verwacht stank en wallen.. Maar ik heb er veel voor over om die kinderen een stukje warmte en liefde te geven!

Reacties op mijn oude reisblog:

Marielle schrijft:23 Sep 2013, 06:54
Veel plezier op het kinderkamp, geniet ervan met elkaar :)

Menna schrijft:23 Sep 2013, 07:46
Have Fun meid op et kinderkamp
lekker genieten met z'n allen......;)
xx.

Ineke Pontier schrijft:23 Sep 2013, 07:50
Heel veel plszier op het kamp,en we kijken uit naar jevolende verhaal.
Lieve grt.

Klaas & Roelie schrijft:23 Sep 2013, 09:30
Toitoitoi../...kinderkamp.XxX

Corien schrijft:23 Sep 2013, 10:00
Succes met het kamp ,en we lezen je verhalen weer zien er naar uit liefs en gr

Bertha en haar kroost.

Opeens staat Harm daar met een 2 meter lange Boa.. wooooooow wat een beest. Achter op het terrein zijn ze aan het maaien. En als ze aan het maaien zijn komen ze allerlei dieren tegen. Zo ook deze Boa met een nest vol kleine Boatjes.. wel 10 stuks. Harm heeft ze allemaal gevangen, de kleintjes zitten in een emmer, en de grote hangt om zijn nek. Natuurlijk heeft Harm hem wel goed vast, anders dan …. Natuurlijk kunnen we het niet laten om er mee op de foto te gaan. Wat een groot dier. De mensen hier zijn er echt heel erg bang voor. Ze geloven dat de slang natuurlijk ‘de satan’ is en willen er zo min mogelijk mee te maken hebben.. Later gaan Yvonne, Herma en ik mee om Boa Bertha en haar kroost terug te zetten in het bush bush. Als we dat niet zouden doen, dan maken ze haar en haar kinderen hier dood. De bush bush vind ik wel indrukwekkend. Zo veel bomen, en zo dicht tegen elkaar aan.. wauw.

Eindelijk het is zo ver vanavond gaan we lekker een wijntje drinken in het centrum van Paramaribo. David brengt ons naar het centrum van Paramaribo. En zet ons af bij ’t Vat. ’t Vat is een typisch Nederlands café waar vooral veel Nederlandse mensen komen. De eerste cocktails zijn al aangeboden door mysterieuze barmannen. En we hebben weer heel wat meer van het centrum van Paramaribo gezien.. kortom een hele leuke en hilarische avond.

Reacties op mijn oude reisblog:

Klaas & Roelie schrijft:22 Sep 2013, 14:48
Wij hebben ook een BERTHA...slikt veel in als je het goed doet....werkt voor ons....ben er blij mee...2 a 3 x in de week.........Jaaa onze Bertha doet de vaat..hihi
Alles goed in Garrelsweer.../...ga zo verder met je story's.

Marielle schrijft:22 Sep 2013, 14:59
hehe, dat was raar wakker worden vanochtend, er was nog geen verhaaltje in mn mailbox toen de wekker ging. Maar daar is die dan! Heb de foto met de slang gezien, inderdaad aardig groot beest! iewl. xxxxxxxxxxxx

Corien schrijft:22 Sep 2013, 15:39
Idd er was vanmorgen geen verhaal helaas maar ook daar hebben ze dus een wijntje voor je super En die slang kanjer ik zou het niet doen denk ik Veel plezier weer maar dat zal wel lukken na het lezen van je verhalen liefs van ons

AKO schrijft:22 Sep 2013, 17:51
Lieve Germa,
Een klein verhaaltje over een enorme slang, waren jullie meiden hiervoor niet bang. Bertha zo heet hier in Nederland menige koe. Als hij je wil laten schrikken zegt hij BOE. Wat deze slang voor geluid geeft ik zou het niet weten, maar hebben jullie van angst niet in je broek geschee......Verder lees ik dat jullie naar een bar zijn geweest genaamd " t' Vat, vertel eens de drankjes wat was dat voor nat. We dachten van morgen he jammer vandaag geen verhaal, maar wederom verraste jij ons allemaal. Ook al is de slang langer van lengte dan je bericht, schrijf ik maar even een stukje terug naar mijn wicht. Schrijven kan ik niet zo lang, maar dichten is iets wat ik beter kan. Lieve Ger het ga je daar ontzettend goed, we zien je volgende epistel tegemoed. Ik stop voor vandaag om met mijn digitale pen te reageren, want jullie zijn daar immers om te leren.
Toedeloe xxxxxx Pap

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA LASAGNA, MAMALISIMAMA.

Vanmorgen werd ik wakker met kriebel…. Ik kijk op me heen en zie op de muur allemaal (mini) mieren lopen. Ik druk ze één voor één dood op de muur.. maar ik blijf maar drukken want er komt geen eind aan. Schuif m’n bed op zij en ja hoor nog meer… Smerig als ik iets vies vind zijn het kleine diertje. Bleeeeeeh. Meteen het hele huis geveegd, alles naar buiten gegooid en gedweild. Heeeeeerlijk alles schoon gemaakt! Jessica komt langs om te vragen of we mee gaan naar de Hermitage Mall want ze moet inkopen doen voor het kinderkamp. Natuurlijk willen we dit want de Hermitage Mall is niet heel makkelijk te bereiken met de bus. Na een kwartier zitten we gedoucht en met een gevulde maag in de auto op weg naar de Hermitage Mall. We hebben heerlijk gewinkeld en het één en ander gekocht.

Om 16:00 lopen we richting het buurthuis waar allemaal kinderen zich al verzameld hebben voor de speelweek. We staan er een tijdje met de kinderen te wachten en ik besluit om ze een liedje aan te leren.. ik kan u vertellen dit liedje zit al een aantal dagen in ons hoofd (vanwege de omstandigheden) AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA LASAGNA, MAMALISIMAMA. (denk aan de leeuwkoning) Wij liggen helemaal in een scheur en de kinderen genieten met volle teugen! Een aantal zingt het zelf na, of doet een poging tot. Als Jennifer aan komt lopen, verteld ze dat het film kijken voor vandaag niet lukt. We moeten een andere activiteiten voor de kinderen verzinnen. Ze vraagt ons of wij het zien zitten om weer met de kinderen te zwemmen. En hier zeggen wij natuurlijk geen nee tegen. De vorige keer was zo leuk, en de kinderen genoten er zo van. En dit was ook dit keer het geval! Veel plezier hebben ze gehad, de grote kinderen hebben zich met elkaar vermaakt. En wij hebben rond gesparteld met de kleine kinderen.. echt prachtig!

Na het zwemmen hadden we een vergadering bij het kantoor van ‘Weid mijn lammeren’. Het was een vergadering voor het kinderkamp. Hier hebben we een hele hoop informatie gekregen of wat we allemaal gaan doen. En hoe alles werkt. We krijgen een groepje van 8 kinderen met 2 begeleiders. En je slaapt met 4 kinderen en 1 begeleider op een kamer. (ik zeg je eerlijk dit vind ik wel spannend) De vergadering ging best wel vlot, maar het afsluiten van de vergadering duurde een eeuw. Iedereen wilde nog dingen vragen,

en ze gingen met elkaar overleggen… terwijl iedereen zat te wachten. In Nederland zou je zeggen ‘ kom na de vergadering even naar mij toe, dan praten we verder’. Rond een uurtje of 22:00 waren we weer thuis met een knorrende maag. Ik heb onze noedels opgewarmd en hamburgers met ui gebakken. Heeeeeeerlijk! Na het eten besloot Jannetje B (kleefkikkertje) even langs te springen op de muur.. De heldhaftige Suzanne pakte een glas, en heldin Yvonne schoof er een papiertje onder. Met z’n alle hebben we hem buiten gezet en toegezongen met ‘Afscheid nemen bestaat niet’….

Reacties op mijn oude reisblog:

Wilma O schrijft:21 Sep 2013, 11:00
Hoi Germa. Weer een mooi verhaal. Leuk om te lezen. Veel plezier verder, en de groetjes aan je mede studenten. doei doei

Klaas & Roelie schrijft:21 Sep 2013, 11:09
Brrrr...al die ongedierte...wist van te voren al wel dat ik er niet van kon slapen of er zelfs van dromen...Mijn werk was vroeger bij gehandicapte kinderen te werken.Leek mij vroeger ook leuk,dat werk wat jij en vriendinnen nu doen mee te maken..niet van gekomen.Als je schrijft wat je/jullie met de kinderen doen...beleef ik dat in gedachten mee....Succes met volgende verhaal...veel plezier met alles wat je doet...moie

Mam schrijft:21 Sep 2013, 11:28
Ik denk als je thuis komt, niet meer bang zal zijn voor wat voor beest dan ook. voortaan pak jij de spinnen wel die in huis zijn. Wanneer gaan jullie op kinderkamp, of is dat wanneer de school gaat beginnen? Nu is het weekend ook dan zullen jullie wel weer leuke dingen beleven, geniet ervan dikke knuffel en de groeten aan de andere.

Ineke Pontier schrijft:21 Sep 2013, 23:38
Brrrr je zal zo'n leuke slang maar onder je bed vinden!!
Als je thuis komt ben je nergens meer bang voor.
We genieten van je verhalen,.........geniet van wat je allemaal beleefd.
Een lieve groet van ons.

Ons eerste feestje.

Zoooooo, lieve kijkbuis kinderen we zitten nu al een week op Lob Makandra en ik moet zeggen het bevalt ons meer dan prima. Heerlijk warme dagen, no stress en heerlijk genieten van alles om ons heen. De kinderen, de nieuwe ervaringen.. echt alles! Het is prachtig, eigenlijk onbeschrijfelijk!

Mamaaaaaaaa nog gefeliciteerd met uw verjaardag!

51 jaar, ik hoop dat jullie een fijne dag hebben gehad.

Vandaag hebben we met de kinderen windmolentjes gemaakt vanuit een plastic fles. Echt super eenvoudig, en super leuk om te maken (ook een leuke activiteit voor in Nederland, vraag maar ff als je het wilt maken). Er waren vandaag ook 4 kinderen van ‘in de ruimte’ erbij. Dit zijn gehandicapte kinderen (lichamelijk/verstandelijk). Wat een prachtige kinderen, wat een plezier straalt er van hun gezicht af. Het maken van het molentje was erg leuk om te doen. Ik heb een klein jongetje geholpen met het maken van zijn windmolen. Het jongentje is 4 jaar oud, en kan geen woord Nederlands. Maar hij vond het prachtig om met die fles door m’n haren heen te gaan, en een brom geluid te maken. Ik bromde lekker terug, zodat hij nog harder ging lachen. Na het maken van het molentje mochten de kinderen hem verven. Dit kon ieder kind (behalve de in de ruimte kinderen) helemaal zelf, en een plezier dat ze hadden. Echt prachtig. Je hebt zo weinig nodig om een kind te laten lachen! Rennen dat ze deden om die windmolens te laten draaien. De kinderen in de rolstoelen werden geduwd, de kinderen gierden het uit van het lachen. Zo prachtig! Echt een genot om naar te kijken.

Vandaag is Joshua 15 jaar oud geworden. En omdat we uitgenodigd waren op zijn ‘feestje’ wilde we voor hem een cadeau kopen. We zouden naar de stad gaan om een cadeau te kopen.. maar we waren zo lui en moe en hadden zo geen zin. Toch na heel veel zuchten en kreunen zijn we op pad gegaan om een cadeau te halen. Net toen we het terrein af wilde lopen kwam David aanrijden. Ik greep m’n kans en vroeg ‘David kan je ons niet even naar de stad brengen?’ David ging even toestemming vragen aan zijn vader. Hij kwam even later terug en vertelde ons dat een klein stukje hier vandaan ook winkels zitten waar je cadeaus kan halen. Daar heeft hij ons heel gebracht. We hebben voor Joshua een luchtje en een voetbal pak gekocht. Door deze tijdsbesparing konden we nog heerlijk rond dobberen in het zwembad, en foto’s maken op mijn laptop. (erg grappig) Rond een uur of 7 zijn we richting het feestje gegaan. David had gezegd dat we al mochten komen, maar toen we daar aankwamen was er nog niemand.. zaten we daar als 4 Hollandse meisjes op de bank. Als snel kwamen er meer mensen van het terrein en werd het erg gezellig. We hebben heerlijk kip gegeten, rijst, macaroni en snoep. Nee aan eten geen gebrek. We mochten van alles pakken! Het is in Suriname niet gebruikelijk dat je cadeaus open maakt waar de gasten bij zijn. Dit doe je later als de gasten weg zijn. Opzich vind ik dit wel jammer, want je kan nu niet zien of hij ons cadeau leuk vond. Maar dat merken we wel als hij rond loopt in zijn voetbal pak.. We hebben met Gloria nog gesproken en die wilt ons graag meenemen naar het binnenland van Suriname voor 3 dagen. Dit pakken we natuurlijk met beide handen aan (we moeten nog even kijken wanneer we dit gaan doen) In het binnenland gaan we dorpen en scholen bezoeken, en natuurlijk van de natuur genieten! Na dat het eten op is, haalt Gloria haar gitaar en gaan we zingen voor Joshua. Lang zal hij leven, Happy birthday, Surinaams liedje, en vandaag is het een dag (door Yvonne en mij) Daarna mag hij de taart aansnijden, en delen ze het uit aan iedereen. Op een verjaardag hier mag je als gast werkelijk niks doen.

Alles word voor je gedaan! Later op de avond druppelen steeds meer mensen het huis uit, en blijven wij een beetje achter. Ook dan besluiten wij om naar ‘huis’ te gaan. We bedanken de mensen voor het heerlijke eten, en sluiten de deur achter ons. Als we aankomen bij ons huis hebben we nog helemaal geen zin om te gaan slapen. We besluiten om nog even lekker buiten te zitten. (dit was wel nodig met ons hypere gedrag) We hebben lekker over van alles gekletst en vooral flink gelachen, heerlijke meiden praat.. (sorry geen details) Het was weer een heerlijke dag op Lob Makandra, en elke dag geniet ik met volle teugen..

PS; ik heb vandaag een leguaan geaaid. Echt vet raar gevoel. Het lijkt wel stekelig, en vooral ruw.

Reacties op mijn oude reisblog:

Klaas & Roelie schrijft:20 Sep 2013, 06:31
Al weer een week in Surinama op Lob Makandra...en veel gezien/genoten....ga zo door...heel veel lol/meiden praat...tot de volgende verhaal...groeten van oom en tante oet Garrelsweer....(heb Klaas net naar vr.auto gebracht..gaat weer ritten maken in de Eemshaven)

Ineke schrijft:20 Sep 2013, 07:56
je verhaal was weer superenthousiast! vraag me af of je wel terugkomt of nog een jaartje daar blijft.... Grapje. Was gisteravond gezellig hoor bij je moeder al was ik er niet zo lang want wij hebben dus wel verplichtingen: vereniging.....Meid, geniet er lekker van en ik ben benieuwd naar je volgende avonturen!!

Plons!

BOEEEEEEEEM ik schrik wakker en zit meteen recht op in mijn bed.. Met mijn slaperige hoofd kijk ik in de richting van Yvonne, die met een lach op haar gezicht zegt: ‘Ik heb een mug dood gemaakt’. Ik kijk op mijn horloge hoe laat het is 00:00 en draai me om en val weer in slaap. Omdat vandaag de speelweek begint om 16:00 hebben we besloten om uit te slapen, naja vooral ik dan.. Een paar uur later word ik opnieuw wakker, ik besluit nog even lekker te blijven hangen in mijn bed. Yvon springt onder de douche, en even later zie ik Anouk en Suzanne al voorbij lopen. We dekken de tafel en gaan lekker ontbijten. No stress voor de dag. Alles op z’n dooie gemakkie. (maargoed zo gaat alles hier)

Rond 14:30 gaan Suzanne en ik even langs bij Eddy om te vragen of we alvast iets kunnen voorbereiden voor de speelweek. (de kinderen hebben hier tot 31 september vakantie, op 1 oktober gaan ze naar school (dan worden wij ook actief op school)… de speelweek is voor de kinderen uit de buurt die niet op vakantie kunnen gaan) De kinderen gaan vandaag vlotten bouwen en vissen. Eddy neemt ons mee naar de loods en daar gaan we aan de slag met het verslepen van hout. Het zweet druipt letterlijk van mijn rug af. We lopen weer terug naar het huisje. Onderweg komen er al een aantal kinderen ons tegemoet rennen. Ze springen bijna boven op je zo blij zijn ze om je weer te zien. Zephanja komt langs (met de auto) om te vragen of we gingen helpen met het maken van hengels. (de hengels liggen in de loods, dit is hooguit 2 min lopen) We hebben eerst gezocht naar haakjes, dobbers en lootjes. We komen erachter dat er geen touw, dobbers en lootjes zijn. Hij gaat samen met Eddy naar de chinees om dit te halen.. Yvonne en ik gaan naar de loods om alvast de vlotten in elkaar te zetten (het piepschuim gedeelte). Lekker boren, en zagen en touwen erom heen binden. Langzaam komen er steeds meer kinderen en beginnen we de speelweek met gebed. Jennifer zegt het gebed op en de kinderen praten haar na.. dit klopt super mooi. Harm komt de kinderen uitleggen hoe ze een hengel zelf kunnen maken, en hoe ze een vlot kunnen bouwen. Als het vlot eenmaal in elkaar zit, gaan we met alle kinderen (groot en klein) naar de rivier om het vlot te water te laten. De grote jongens varen met het vlot richting de brug waar de kleinere kinderen aan het vissen zijn. De kinderen vinden dit prachtig, en genieten in volle teugen. Plotseling horen we een plons, een klein kindje valt de brug af het water in… Ik ben nog nooit zo snel bij een kind geweest. Zephanja ‘die al in het water lag’ zwom kei snel naar haar toe. Ik zat op de brug en trok haar het water uit.. Ik ben nog nooit zo blij geweest om een kind vast te houden. Gelukkig dat we zo snel konden handelen waardoor alles is goed gekomen!

’s Avond hebben we heerlijk gebakken aardappels gegeten (die echt lekker waren) met groenten, ei en ui. We krijgen steeds meer vitamines binnen! Jaja we kunnen wel voor ons zelf zorgen, ook al wonen in Nederland allemaal nog thuis bij onze papa en mama. Als we staan te afwassen komt Harm binnen, hij wilt even de dag van morgen met ons doornemen (lekker Nederlands). Zodat we allemaal weten wat we bij de speelweek moeten doen. We gaan uit een plastic fles een windmolen maken met de kinderen.. Ik ben heel erg benieuwd. Na het eten hebben we heerlijk gezwommen, en in het water gespeeld met de kinderen van het terrein. Overgooien met de bal, wedstrijdje zwemmen etc. Nu gaan we lekker op de laptop van Suzanne een film kijken om lekker chill de dag af te sluiten..

Reacties op mijn oude reisblog:

Ineke schrijft:19 Sep 2013, 07:38
bedankt voor het antwoord op mijn vraag. Snap nu dat het nog vakantie tijd is. Wel lekker om zo op gang te komen daar. Maar je hebt het al helemaal druk!! werk ze hoor!

Mam schrijft:19 Sep 2013, 08:08
Lieve Germa, alweer een leuk verhaal, en wat zijn de kinderen daar nog erg blij en dankbaar bij alles wat jullie voor hun doen. Bedankt voor je kado en je lieve kaart voor mijn verjaardag.
Een fijne dag vandaag en ik denk aan je.
Dikke kus Mam.

Ineke Pontier schrijft:19 Sep 2013, 08:25
Lieve Germa,
Gefeliciteerd met je moeder,wat raar he om dat ver weg toch mee te vieren.
Je verhalen blijven we met veel plezier lezen,en jullie maken wel heel wat mee.
Een gezellige dag!! En een lieve groet van ons.

Tea schrijft:19 Sep 2013, 09:27
Ik lees elke keer met genoegen je verhalen, Germa. Je hebt schrijftalent! Spannend zeg, met dat in het water gevallen kindje...gelukkig dat het goed afliep ! Tot een volgende keer... x

Corienvanbeek schrijft:19 Sep 2013, 09:58
Lieve Germa
Gefeliciteerd met je moeder!! Wat een leuke verhalen weer ,het lijkt wel een hele andere wereld ,en wat een dankbare kinderen super om dit mee te maken tot volgende keer. liefs van ons

Menna schrijft:19 Sep 2013, 10:15
hey meid...
allereerst van Harte met je moeder d'r verjaardag....
schiere verhalen weer meid, geniet er elke keer weer van, wat jullie daar doen en beleven..... helemaal met de kids daar, dat ze daar zo kunnen genieten van die kleine dingen!!
succes nog verder met jullie speelweek
en kijk weer uit naar je volgende verhalen....
liefs xx Frank en Menna
en een dikke knuffel en high five van Kevin

Klaas & Roelie schrijft:19 Sep 2013, 13:05
Gefeliciteerd met je Mam.
Deze verhaal was ook weer tof...vooral redden van het kindje....geniet verder van speelweek...Liefs van ons

Jannetje B schrijft:19 Sep 2013, 18:07
Wat zetten jullie je goed in, ik ben ontzettend trots op jullie!

Henny van Winden schrijft:19 Sep 2013, 18:09
Hoi Germa,
Ver van huis en al 2 verjaardagen gemist.
Gefeliciteerd met je moeder.
Geweldig verhaal weer.
Geniet van alles kunnen wij van je verhalen genieten,...
Liefs,

Harma O schrijft:19 Sep 2013, 18:54
Lieve Germa, Wat ontzettend tof wat je daar allemaal meemaakt. Heel erg leuk ook om je verhalen te lezen! Hier in NL ook alles ok. De zomer is nu definitief voorbij, het is volop herfst; de kachels mogen alweer aan in huis. Ik zit hier inmiddels alweer tot over mn oren in de toetsen en SO's. Doe mij ook maar zon vakantie tot 1 oktober!!
Groet'n uut Grunn, xx Har

Arie schrijft:19 Sep 2013, 18:57
Lieve Germa,
Top zonder hengel toch een goede vangst. Super dat het zo goed is afgelopen. Ook jij gefeliciteerd met mam haar verjaardag, neem een slokje en proost. Hoor je later, ik zie uit naar het volgende verhaal.
Kus xxxxx Pap

Liesbeth Schoutenschrijft:01 Oct 2013, 13:39
Hoi Germa, Nou jij hebt het helemaal naar je zin, leuk !! Gezellige tijd gewenst met ze'n allen !
gr.Liesbeth

Chillen op onze billen

Voor de verandering zijn we vandaag de dag begonnen met een gekookt eitje. We zijn er om 8:00 uit gegaan om ons klaar te maken voor de dag. Rond 9:00 hadden we afgesproken in het buurthuis met Jennifer, om de activiteit van de speelweek klaar te zetten. Ze gaan vandaag knutselen, 3D kaarten maken, en fietje bal (tafelvoetbal). Om 9:30 zou het beginnen maar omdat het gister om 16:00 begin is het voor de kinderen heel verwarrend, en daarom was het in het begin heel rustig. We hebben lekker geknutseld met de kinderen. Ik heb samen met de jongens kaarten gemaakt, wauw ik heb nog nooit zo veel concentratie gezien bij die jongens. Ze waren zo enthousiast aan het werk met de 3D kaarten. Naast mij zat een jongen en die was zo creatief hij ging zijn hele envelop versieren met letters van zijn naam. Echt heel erg mooi. De kinderen zijn veel creatiever dan je verwacht, maar het is zo jammer dat ze hier eigenlijk niks mee kunnen doen. De kinderen spreken je allemaal aan met ‘zuster of juffrouw’. Ik vind dit vergeleken met de kinderen in Nederland heel erg netjes.. De kinderen in hun praten heel erg netjes, maar af en toe in hun doen en laten kunnen ze echte draakjes zijn.

Suzanne en Anouk zijn vandaag samen met een vrouw (van hier) naar de supermarkt geweest in de stad. Ze hebben allerlei lekkers mee genomen, en vooral gezonde dingen. (dit was wel heel erg hard nodig) Yvonne en ik hebben boodschappen gedaan op het terrein en hebben 2 kokosnoten geplukt en gehakt! (met een beetje hulp) De rest van de dag hebben we lekker op onze billen gezeten, geklets, veel water gedronken,muziek geluisterd en op onze laptop gezeten.

’S Avonds hebben we heerlijk aardappelpuree met groenten en een hamburger gegeten. Gemaakt door de gezegende handjes van Anouk. Het was heerlijk eindelijk een beetje gezonde dingen gegeten. Na het eten waren de kinderen van het terrein aan het volleyballen op het veld voor ons raam. Ze kwamen vragen of we mee kwamen spelen. Wij op ons beste mee doen met het spel. De ballen vlogen door de lucht, in het net, ook onder het net door.. en soms erover. Maar als snel werd het donker en zagen we niks meer… behalve de vuurvliegjes die over het veld vliegen. We besluiten met z’n alle nog even lekker een duik te nemen in het zwembad om daarmee de avond af te sluiten.. Zwemmen onder de sterren iets mooiers bestaat er niet. Heb gelijk even uitgelegd aan de kinderen wat de steelpan/grote beer is. Ja zelfs hier in Suriname is boven Lob Makandra de steelpan te zien.. Alleen dat de grote beer in de hemel staat snappen ze niks van.. ‘Ik zie geen beren hoor’..

Reacties op mijn oude reisblog:

Klaas & Roelie schrijft:18 Sep 2013, 07:25
18-9-2013..Hoi Germa en (andere meiden)...dat was dus een dag na voldoening.
Ik ben vanmorgen op tijd..ga boodschappen doen heb 2 dagen geen auto...
Succes verder...tot horens

Ineke vd S schrijft:18 Sep 2013, 11:53
wat een lekkere dag hebben jullie weer gehad zeg! voor mijn gevoel is tie langer als bij ons!! haha. Hoe zit zo'n dag nou in elkaar? want jullie zijn volgens mij korter met school bezig of lijkt dat maar zo? blijf lekker schrijven, we genieten mee!!

Ciska schrijft:18 Sep 2013, 12:30
Leuk om te lezen, ik ben gek op dieren maar die slangen BRRR.....ik zou echt geen oog dicht doen`s nachts, er zal maar zo`n dier naast je schuiven.

Wilma O schrijft:18 Sep 2013, 17:34
Weer een leuk verhaal.

AH kuijper 1 schrijft:18 Sep 2013, 18:07
Wat goed om te lezen dat jullie je zo inzetten voor de maatschappij van een andere cultuur. Ik waardeer de ontwikkeling van jullie integratieproces. Ik zie uit naar het volgende verhaal.
Met vriendelijke groeten, AH kuijper 1

Papa schrijft:18 Sep 2013, 21:56
Lieve Germa, het is boeien om je verhalen te lezen. Wat beleven jullie daar leuke dingen, spannend en interessant. Je bent inmiddels 1 week buiten nederland, wat vliegt de tijd. Op de dag denk ik vaak aan je, vooral op het werk als ik mijn foto uit Ghana zie. Deze hangt bij mijn bureau foto met rode neus, en een hele club zwarte kinderen om mij heen. Dat jullie daar ook bezig zijn met kinderen geeft een fijn gevoel. De verschillen met ons in Nederland zijn groot, wat een voorrecht hebben wij. De skype is een handig iets, het beeld loopt iets achter, maar je stem hoort bijna zo als of je gewoon bij ons op de bank zit. Als je zo mooi blijft schrijven genieten er een heel hoop mensen met je mee.Zie uit naar je volgend stukje, doe je best meid.
Liefs en een dikke knuffel groetjes Pap. Doei!!!!!!

Echte meisjes in de jungle

BERRRRRRTT (broertje) gefeliciteeerd met je 17de verjaardag. Ik hoop dat je een leuke dag gehad hebt, en lekker taart gegeten hebt. En succes met het halenvan je playstation spel ;)

Vanmorgen zouden we vroeg op staan (7:00) omdat we naar de vreemdelingen politie zouden gaan om ons te melden. Yvonne had haar wekker gezet, maar om 7:00 uur ging hij niet af… blunder! Ze had haar wekker op donderdag staan. Om 7:15 word ik wakker, en maak snel Yvonne wakker. AAAAAAAA snel douche, want om 7:30 hadden we afgesproken met Suzanne en Anouk om te gaan eten. Ik spring onder de douche, en na het douchen maak ik snel het ontbijt klaar. Yvonne loopt ondertussen naar Suzanne en Anouk om te kijken waar ze blijven… als ze terug komt rennen Germa, hier zit een grotere slang. Ik kom naar buiten en zie een bruine slang daar liggen. Meteen lopen we door naar Harm (onze slangenkenner) Achteraf blijkt al ons haasten voor niks te zijn geweest, want Suzanne en Anouk hadden zich ook verslapen.

Rond 8:15 lopen we naar de ‘vaste’ bushalte bij de Chinees (als je het een bushalte kunt noemen). We (denken) weten dat we naar de Ambassade moeten om ons visum te verlengen. De Ambassade zit aan de Rozeveltkade.. We stappen net iets buiten het centrum uit met de bus. We lopen met behulp van een stratenboekje naar ons doel (nationale assamble). Als ik eens verder in het boekje ga lezen, kom ik erachter dat hier het parlement zit.. en plotseling denk ik… moeten we ons hier wel melden? Tanja en Herma (onze overbuurmeisjes) hebben een brief van de ambassade met daarop een adres waar ze zich moeten melden… en je raad het al het is niet de Rozeveltkade. Het ligt helemaal aan de andere kant van de stad, en we hebben geen idee hoe we er moeten komen. Anouk (onze Soekhoe) gaat het aan twee vrouwen vragen, één van die vrouwen pakt haar telefoon (spreekt wat woorden uit) en verteld ons daarna dat we met lijn 8 daarheen moeten. Met zweet tot aan onze *** gaan we opzoek naar lijn 8. Als we eenmaal lijn 8 gevonden hebben passen we nog net in de bus (ik moest staan in de deur opening, erg veilig!) De buschauffeur is erg aardig, en weet precies waar we moeten stoppen (mede door Suzanne). De vreemdelingen politie (waar we ons moeten melden) staat vol met mensen. Gelukkig komt er een meneer naar ons toe, en stelt wat vragen.. daarna plaats hij ons in een rij. De rij gaat best snel, en als we aan de beurt zijn laten we onze Soekhoe (Anouk) het woord doen. (We laten Anouk het woord doen omdat haar vader uit Suriname komt, dus ze is een halve Surinamer) Anouk geeft haar paspoort af, en een brief van school.. ook geeft ze mijn vliegboekingsformulier af. Alleen hier heb ik mijn naam met paars aangestreept. De vrouw zegt dan ook: Er staat een andere naam aangestreept (ja dat ben ik) Dan moet ik praten tegen deze persoon. Ooooooo fijn denk ik. Ik leg haar uit dat ons ticket er nog niet is, omdat onze vliegmaatschappij failliet is gegaan, blablabla. Om een lang verhaal kort te maken.. we moeten binnen de 3 maanden terug komen met ons ticket en dan is alles goed. Komen we niet binnen die 3 maanden dan zijn we de klos.. Dus het viel reuze mee, en de mevrouw was hartstikke aardig. Met een hongerig gevoel verlaten we de vreemdelingen politie opzoek naar eten in het centrum. We lopen de straten door, de hoeken om, de fluitende mannen langs (eee meisje zullen we wit met chocolade mengen)… en dan als we een hoek om lopen verschijnt daar DE BIG M! aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa lekker. Hier besluiten we te eten, en we bestellen allemaal een salade om ons vitamine pijl om hoog te brengen. Lang leven de kipnuggets en de ceaser salad.

Om 16:00 begint voor de kinderen de speelweek. De kinderen kunnen vandaag zwemmen en slagballen. Kinderen onder de 1 meter 30 krijgen een geel bandje, kinderen erboven een blauw bandje. Zo weten we welke kinderen er groot genoeg zijn voor het zwembad. Voordat de kinderen in het zwembad mogen moeten ze eerst flink douche met zeep (vanwege de vetlaag op hun huid) De kleintjes blijven over en daar gaan Suzanne, Anouk en ik mee slagballen (naja over gooien). Geloof mij het is waar, zwarte kinderen met bruine grote oogjes, je smelt ervan. Daarna zijn we ook met de kleine kinderen gaan zwemmen. Als kleine aapjes klampen ze aan je vast met z’n 3etegelijk en een plezier dat ze hebben, te prachtig voor woorden. Daarna gaat iedereen weer onder de douche, en de kinderen blijven zich inzepen ze krijgen er geen genoeg van. (voordat de kinderen zwembad in gingen zat er genoeg chloor in, na hun zwemfestijn, was er na de meting geen chloor meer te bekennen)

AAAAAAAAAAAAAAA de kaaimannen tocht is werkelijkheid geworden. Rond een uur of 21:00 hebben we ons verzameld bij Harm.. Lange broek aan, dichte schoenen, en ons lichaam vol met deet. Hij had een zaklamp op zijn hoofd gebonden, en met 6 hysterische meiden is hij op pad gegaan. Eerst hebben we op de rivier (op het terrein) kaaimannen gespot (dit zie je aan de ligt gevende ogen) door het hoge gras, langs de kakkerlakken en de duizendpoten door naar de volgende rivier. Over de weg naar de kleinere slootjes bij de mensen voor het huis, om een kleine kaaiman te vangen. Harm verteld ons dat we even moeten wachten zodat hij kan kijken of er ééntje zit. En ja hoor een paar tellen later komt hij eraan lopen met ééntje in zijn handen. Een centimeter of 25. Om de beurt mogen we hem even vasthouden. Ik zeg je eerlijk ik scheet bijna in m’n want natuurlijk moet hij voor mijn beurt ff keihard spartelen (zie foto). Als je het beestje vasthoudt maakt het een piepend geluid (een schreeuw om mama) Nou er zal maar een grote mama de bosjes uit komen.. Hij heeft ons allerlei dieren laten zien van kaaimannen, tot boomkikkers, tot vogels en kleinere diertjes. Het was een heerlijke avond in de natuur met onze padvinder Harm & hij vond ons wel stoer.. (altijd leuk om te horen).. Zeker voor herhaling vatbaar!

Reacties op mijn oude reisblog:

Ineke Pontier schrijft:17 Sep 2013, 08:53
Wat een leuke dingen maak je mee,gezellig om mee te lezen!
Als je zo doorgaat met iedere dag een verhaal te schrijven,dan is het aan het eind van de 3mnd een geweldig leuk boek. We kijken uit naar je volgende verslag........
Liefs van ons.:-)

Corienvanbeek schrijft:17 Sep 2013, 12:54
Wat een mooie verhalen ,leuk om te lezen En wat een ervaringen heel bijzonder leuk om te lezen Succes en kijken uit naar volgende verslagen Liefs van ons

Klaas & Roelie schrijft:17 Sep 2013, 16:50
Deze verslag was ook weer komisch...maar ga niet alleen op pad...uitspraak van die fluitende kerels vind ik maar niks....Hoop dat je de drie mnd vol kan houden met verslagen schrijven en dan net wat Ineke Pontier schrijft..bundelen/boek....Groet uit Garrelsweer,

Riet schrijft:17 Sep 2013, 18:33
Hoi germa, zit in Italië je berichten te lezen, geweldig wat een ervaring. Liefsxx

THIS GIRL IS ON FIREEEEEEEEEEEE.

Vandaag wordt ik wakker om 8:30, jaja ik kan steeds langer uitslapen. In de koelkast liggen 4 eitjes op me te wachten.. ze wachten tot ze de pan in mogen. Het gas aan steken met een lucifer, op zoek naar een koekenpan (die hebben we niet, even lenen bij de buren) daarna lekker eitjes klaar maken. AAAAAAANNN TAFEL! Onder het genot van een lekker eitje, en vruchten (uit blik) beginnen we de dag. Daarna maken we ons snel klaar voor de kerk. Iets aan tot over je knie en schouders bedekt.

De kerk begint om 10:00. Als we de kerk binnen lopen zijn ze al lekker op dreef met zingen.. maar veel mensen zijn er nog niet. Rond 10:30 wordt het wat drukker. Het zingen is echt adembenemend zoveel passie gooien de mensen erin. Ze prijzen God letterlijk met al hun ledermaten. Ik heb mijn ogen uitgekeken, met kippenvel op mijn lichaam. In de mededelingen worden wij hartelijk welkom geheten en moeten we opstaan. We krijgen een flink applaus. De gemeente wordt gevraagd om ons mee te nemen in hun gebed (erg mooi). De preek wordt gehouden door Jonathan een man die woont op het terrein van Lob Makandra. De preek gaat over Genesis 3, over goed en kwaad, over het vermorzelen van de kop van de slang, over liefde voor elkaar, en liefde voor goed. Je moet je niet richten op de kennis van goed en kwaad, maar op de kennis van Jezus liefde. (zoveel diepgang heb ik nog niet eerder in een preek gehoord) Als we uiteindelijk de kerk uitlopen kijken ik op mijn horloge het is 12:43.. dit betekend dat we bijna 3 uur in de kerk hebben gezeten, maar dit heb ik totaal niet zo ervaren.

Het vermorzelen van de kop van de slang werd na de dienst meteen werkelijkheid. Als de jongens van Lob Makandra een slang in het gras zien. Ze maken hem dood met een bezem. Als hij dood is kan ik het niet laten om hem even aan te raken (HELD).

Als we van onze bananen chips en drinken aan het genieten zijn komt Harm aanlopen. ‘Hallo stage dames, willen jullie een slang vasthouden’ Hij komt aanlopen met een slang in zijn hand, een levende. (Hij houdt er totaal niet van als ze dood gemaakt worden) Een aantal houden de slang beet. Plotseling komt het met bakken uit de hemel vallen (regenseizoen). De kikkers komen de riolen uit, en dit zijn behoorlijke grote kikkers (zie foto’s). Suzanne en ik nemen het er even van, en maken een dansje in de regen. De regen is zo verkoelend!

Na een middag van alles doen; internetten, skypen, lezen en wassen. Besloten we om eten te halen bij de warung (eettentje) waar we gister gegeten hadden. Het is een warung (eettentje) waar je uiteten kunt, maar ook kunt afhalen. We kiezen voor afhalen. Bamiiiiii, hmmmm lekker. Het smaakte heerlijk. Tot onze buurmeisjes kwamen met een bakje bami die ze over hadden. Suzanne en ik lusten nog wel een beetje. Nou dit hadden we beter niet kunnen doen want THIS GIRL IS ON FIRE!!!!!!!!!!!!!!!!! (ze hadden door hun bami pindasambal gegooid en dit ons niet verteld). Branden dat het deed. WOOOOOOOW. Gelijk drinken, maar dit hielp niet.. dus toen maar aan de suiker.

De afgelopen dagen hebben we steeds problemen gehad met ons internet. De inlogcodes voor de wifi werken niet meer. Maar gelukkig konden we vandaag weer allemaal op internet, en konden we heerlijk skypen met vrienden en familie..

Reacties op mijn oude reisblog:

Wilma O schrijft:16 Sep 2013, 02:25
Ik zit in de nachtdienst en zie net je verhaal op mijn laptop verschijnen.
Ben vast de eerste die het leest.
Zo te lezen gaat het je goed naar de zin. Geniet van alles wat je nog gaat doen. Tot de volgende verhaal. Ik lees het graag.

Annette vd Berg schrijft:16 Sep 2013, 08:43
Hoi Germa, leuk om zo te lezen wat jullie allemaal mee maken, geniet van jullie tijd daar!

Klaas & Roelie schrijft:16 Sep 2013, 14:56
Weer een super verhaal een genot om te lezen....Het is net als bij KP toen die voor eerst naar Canada ging in aug.2008...elke dag even kijken..is er ook weer een verhaal.... Fijne belevenis verder...groet aan de andere meiden...XXX...uhhh mien verhoal..Klaas haile dag vot op vr.woagen en ik scharrel wat veur hoeshaol'n gebeuren deur hoes (hihi)